İyilik neydi o bir kalbi eylemdi hesapsız kitapsız bir kimsenin gülüş nedeni olabilmekti . Allah’ın rızasını kazanma gayesiyle umut olmaktı bazen bir çocuk gülüşüne bazenbir ihtiyaç sahibine.

Bunca kötülerin,kötülüklerin arasında akde vefaydı iyilik...
"Kalu belada" verilen sözü unutmamaktı.Onun verdiklerinden vermek,verdikçe de bereketlenmekti.

"İyilik mi kaldı?"diyenlere inat iyi kalbiyle aydınlatmaktı kararan bir gönülü,ışık olmaktı acı çöken gözlere...

Sevgiydi iyilik.Hem kendine hemde başkalarına faydalı olmaktı iyilik...!

Sevmekti herşeyi "Yaratan’dan ötürü"

Banane diyememekti,benmi kurtaracam bu dünyayı? diyememekti paylasmaktı elindekilerden...

Allah’ın ayetindede dediği gibi..

"Size gelince ey mü’minler! Sevdiğiniz şeylerden Allah rızası için başkalarına harcamadıkça, gerçek erdemliliğe ve hayra ulaşmış olamazsınız. Ve her ne harcarsanız mutlaka Allah onu bilir."

İyilige muhtaç değildi Allah çünkü o hiç bir şeye muhtaç değildi.

Samet olandı O..!

Muhtaç olana el uzatmak kendi iyiligimiz içindi.
Sırrı anliyanaydı inanaydı iyilik..!

NEVİN AKTEKİN GÜLFİRAT