1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1160
Okunma
Ben Yoruldum Hayat
Çoğu zaman kendimi negatif her olaydan arındırmaya çalıştım. olmadı bulunduğum ortama alıştım.mutluluk oyunuyla yarım asır ı devirirken ne kadar yalancı olduğumu kendime itiraf ediyorum. bunca zaman mutluluk oyunuyla kaç perde açtım kapattım bende unuttum sayısını unuttum her düşüş te kendi başıma kalkıp teselli etmekten kendimi,unuttum.Unuttum; acılarıma çare diye zehirleri sürüşü mü.unuttum her zerrede mutluluk çobanı olmadığımı unuttum. bir küçük kızı anımsarım delice içinden hiç büyümeyen sarı saçlı mavi gözlü kızı! o kız benim o kız benim içimde dehlizleri arayıp sakladığım acılardan komanda zulasıyla örttüğüm her şeylerden habersiz umursamaz ve herşey yolundaymışcasına yaşama hevesiyle dolup taşan ve her sabah yeniden bebek hevesiyle yaşamaktan yoruldum
Şiirin sahibi
Cevap Yaz