"Benim dünyam bana yeter.Siz kendi dünyanıza bakın..’’ diyorum.Yıllardır boş kaldığım zamanlar yağmur, çamur, sıcak, soğuk demeden dağ, bayır yürürüm sehayat ederim. Karşıma bir tek bile yırtıcı hayvan çıkmadı.Tinercisi, hırsızı, arsızı da çıkmadı.Köpeklerin havladıkları çok olmuştur, onlar da bana zarar vermedi. Doğada, şehir hayatında olmayan huzur, canlılık, doğallık var. Ne vakit karşıma orada da insanlar çıksa, yinde de tedirgin oluyorum, yolumu değiştirdiğim çok olmuştur. Ne garip değil mi? İnsan olarak, insanlardan kaçıyorum. İki dünya arasında yaşıyorum. Birisi doğa.. Diğeri fecabook dedikleri sanal alem..Şunu da söylemeden geçemeyeceğim. Gerçek yaşantıda bulamadığım huzuru, güveni, sanal dedikleri alemde buldum. Şiirler, yazılar okudukça, mutlu oldum. Bilmiyorum, yüz yüze karşılaşsaydık sizinle, nasıl olacaktı durum? Şehirde yaşayan insanlar, gökten zembille inmediler. Onlar da kullanıyor bu mereti. O halde bu kötüler kimler, , nerede yaşıyorlar? En iyisi düşünmemek.