Hayat işte her geçen gün yeni bir şeyler kazanıyor, ve bir şeylerde kaybediyoruz işte. En cokta büyüdükce güvenme duygusunu kaybediyoruz yaşadığımız ihanetler yüzünden...

Sevmeyi bile unutturdular bize sanki sevmek "zamanın vebası"...

Oysa küçükken sevgi üzerine şiirlerle masallarla büyümedik mi?...Sandık ki bir gün büyüyecegiz, seveceğiz,sevileceğiz mutlu olacağız...

Şimdilerde ise hepimiz masalını yitirmiş "bir zamanların çocuguyuz" işte...

Artık korkuyoruz sevmekten yüreğimize yediğimiz kırbaclardan dost görünümlü düşmanlardan,seven görünümlü "iblis yürekliler" yüzünden...!

İçimiz bir çok yaralarla dolu iken sahte gülümsemelere sığınıyoruz bir daha aynı yerden vurulmamak için çünkü; pusuda beklıyor seni "iblis yurekliler’...

Keske mutluluk sanatını öğretselerdi çocukken bize böyle mutsuz büyümüş cocuklar olmazdık belkide...

Her şeye rağmen iyi yürekli isen yaşama tutunmanın,acıyla başetmenin bir yolunu buluyorsun daima yaradana dua edip ondan yardım beklerken...

Tüm bu kırıklıklar,bu yaralar yürekleri elinde tutan Rab’be tam bır dönüş için yol işaretti iken çoğumuzun kulağı ise bu çağrılara maalesef kapalı...Oysa ki bir ihaneti bile affedemiyen yüregimiz binlerce ihanet ettiğimiz Rabbimize sıgındığımızda biz nankör kulları her seferinde rahmeti ile sarmakta.

Çok Şükür 🙏

"Rabbim sen seni sevmeyi,seni seveni sevmeyi ve sana yaklastıran amellerı sevmeyi nasıp et her birimize...Yüreklerimiz senin elinde ve yüreginde sen olmayan iblis yureklileri sevdirtme bizi"...

Amin....

NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT