DÜRDANE HANIM’IN SON YOLCUĞU
Dürdane Hanım; Beyaz etek döpiyes giyer, mavi gömleğinin dantelli yakasına uğur böcek ve papatyalı broşunu takar, denize karşı oturur, her sabah orta kahvesini yudumlardı Bu kıyafetlerinin dışında onlarca kıyafeti vardı ama genellikle bunları tercih ederdi. Bulgaristan doğumlu olan annesinin en beğendiği ve ona en yakıştırdığı kıyafetler olduğundan tercihi genelde onlar olurdu. Pek de yakışırdı, pek güzel olurdu. Bursa’nın tanınmış asil ailelerinden Osman Nuri Bey’in büyük kızıydı. Annesi ise Belıkesirli Nebi Bey’in kızı Nurcihan Hanımdı. Bursa’nın en zenginlerinden, ulaşılmaz, narin bir hanımefendi olduğunu kim bilebilirdi ki?
Apartmanda sade bir hayat yaşıyordu. Bir de de kedisi vardı. Van’dan komşuyu Suzan Hanım’ın eşi Nazif Bey getirmişti yıllar önce. Amerika’da tahsilini tamamlayan oğlu Eymen düzenli olarak her hafta arar, yarım saatten fazla görüntülü olarak konuşurlardı.
Dün ikindiden sonra kalp krizi geçirmiş, oracıkta can vermiş kadıncağız. Kapıcı Nuri’nin eşi Melahat ekmek ve günlük gazetesini vermek için kapıyı vurduğunda ses gelmeyince yedek anahtarıyla girmiş bakmış ki odanın ortasında yüzü koyun uzanıyor. ’Hanımcığım, Hanımcığım!’ demiş ama nabız falan atmayınca kocasına söylemiş. Oğluna haber etmişler. İlk uçakla gelmiş. Hava alanından taksi tutup gelmiş, hemen caminin bahçesine koşmuş. Şu tabutun yanında dikilen, elleri duada delikanlı onun oğlu. Allah rahmet eylesin.
’Amin. Allah günahlarını affetsin. Yatacağı yer nurlarla dolsun.’
Amin.
İSMAİL MALATYA