Gerçeküstücülük, 1920 yılına doğru Fransa’da ortaya çıkan bir modern sanat akımıdır. Gerçeküstücülük, kapitalist toplumun bunalımının karakteristik bir ifadesidir. Gerçeküstücülük’ün felsefi kökleri, sanatı, içeriği, ’’cinsel güdü’’ ile ölüm korkusu ve yaşama içgüdülerinden gelir. Kapitalist toplumu yıkan çelişmeler, bu çelişmelerden ötürü gerçek dünya karşısında düşünülen dehşet ve aciz duygusu, gerçeküstü sanatçıların bazılarının gerçekliğe ve hayata nefretle bakmasına yol açtı. Gerçeküstü sanatın, kabusları, sanrıları, patolojik halleri, umutsuz kötümserliği tasvir hususunda ısrarlı davranışı buradan gelir. Bu sanatçılar arasında, Andre Breton, Philippe Soupault gibi yazarları, Salvador Dali, Yvea Tanguy gibi ressamları sayabiliriz. Çeşitli eğilimler göstermiş olan gerçeküstücülerden Louis Aragon ve Paul Eluard daha sonraları, sanatta, gerçekçilik’in başarılı temsilcileri oldular.