Söndü şehrin ışıkları bir bir
yıkıldı dimdik ayakta duran bu
şehir her yandan çığlıklar feryatlar yükseliyor yerle bir olmuş bu koça şehir.
toprak ve taş altında kalan
nice insanlar ambulansla
taşınan insanlar.
şavaş desem şavaş değil.
yıkıldı yok oldu koca bir şehir.
96 yılına gitti benliğim maziye takıldı kaldı gözlerim ne büyük acılar gördüm ne kadar sabahladık çadırlarda kışın ayazında şavaş desen şavaş değil .
ve biran düşündüm etrafta kaçışan insanlar vay be dedim vay hani bu mal bu mülk benim diyenler bakın görün işte malında mülkünde tek sahibi Allah ben burdayım diyor .
Oysaki yaşarken kardeş kardeşe düşman mal mülk hırsı uğruna.
değermi acaba söndü şehrin ışıkları bir bir
Beşik gibi sallanıyor her yer göçük altında kalan nice canlar .
yine aynı korku yine aynı feryat .
ve yine aynı sesleniş kimse varmı Öyle bir deprem oluyorki.
karda kışta sokaklarda kalan insanlar yanıyor yürekler sel oluyor gözyaşları evlatlarını korumak isterken can veren babalar bir aylık bebeğini yıkılan taşlardan korumak için bedenini.
çocuğuna siper eden anneler.
YARABBİ SENİN Hikmetinden .
sual olunmaz sen merhametlilerin en merhametlisisin kullarına merhamet et yarabbim .nice anasız babasız kalan evsiz barksız kalan insanlar RABBİM YAR VE YARDIMCINIZ OLSUN İNŞALLAH