0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
960
Okunma
Ve ruh üflendi kaleme. Ne cesaret artık yaşamak.Sarılıp taş duvarlara
yanarken ıslanmak.Korkunun eşiğinde şimdi endişenin öfkeli bekleyişi,cesaret mi?
Gözlerine kafa tutmak.Çıkmaz bir sokakta sevinç ve hüznü karıştırmak.Övünürken dövünmek gibi,
bir hayalet görünmez olmak.
Geldi derken vuslatın vakti olmadık anda yaklaştı ayrılığın akti,
tıpkı avuçlarımda kopan dileklere gelmeyeceğini her fırsatta hatırlattığın gibi
kurşun kurşun,mızrak mızrak yordu yolculuğunla çatışmak
böyle böyle yok ettin duygularımı,övüncül masumiyetimin ölümcül katili
kolay değil bir köşeye çekilipte gözlerini unutmak.
silmek mi hafızamdan o muhteşem silüeti sükunetle ödendi zaten bu masum duanın bedeli
Serdar KURT
