İstanbul aziz İstanbul asırlara meydan okuyan güzelliğiyle ihtişamıyla dayanıyor .Teknoloji canavarıyla boğuşarakdayanıyor. Onca betonlaşmaya rağmen dayanıyor.Güneş balçıkla sıvanmaz misali dayanıyor.O dayanma gücünü gecenin ikinci yarısında elayak çekilince kendiyle başbaşa kaldığı zamanlardan alıyor
Sabahları erken uyanırım Pencereyi açıp şafak vakti İstanbulu dinlerim istanbulun sessiz serzeniş-
lerini dinlerim Bazen sessizliği bir ezan sesi böler. Sonra geçen bır geminin düdük sesi hayalimde bu seslere dalgaların karaya vururken çıkardığı şıpırtılar eklenir
Gecenin karanlığı açılmaya ;Ortalık alacakaranlIK olmaya başlayınca kanat çırpan ve birbirlerine seslenen martıların çığlıklarına geçen bir ambulansın sesi karışabilir Havanın aydınlanmaya başlamasıyla istanbulun sakinleri haraketlenir.yakınımız dakı parktan bulduğu kemiği paylaşamıyan köpeklerin havlamaları
duyulur. Bazen hayvanların yaptıkları şeylerde insanı şaşırtıyor Kargalarıncevizi ağaçtan alıp yükselip cevizi yüksekten atarak kırması ve yere inerek yemesi bana çok ilginç gelmişti.Aklıma geldiği için bunu da paylaşmış oldum.Daha sonra konuşan yürüyen insan sesleri arabaların sesleri duyulur. Gün aydınlanınca istanbulun sessizliği biter .Oartık hertürlü sese telaşa ve koşuşturmalara hazırdır