Her insanda zaman zaman olduğuna inandığım gibi
bu gece - akşamdan- kendimi masallar dağı kafdağında
henüz keşf edilmemiş insisiz cinsiz bir adada
çöllerin en çekilmezi büyük sahra çölünde
kalmış ya da terk edilmiş yalnızlıkta
ne ölü ne diri uyur gezer biri
his ediyorum nedense kendimi

Hayal mi hayalet mi kulağımın yabancısı
olmayan tanıdık ses algılıyorum
bağırıyor mu ağlıyor mu garip bir sesleniş
örümcek ağıyla örülü bekarhanemde
kim olabilir ne olabilir

düşüp peşine gidiyormuşum
Kediler yıldızlara bakarak buluyorlarmış
yolunu yurdunu
ama ben yerini yurdunu bilmiyorum ki sesin
su alan gemi için ne yıldızlar ne pusula yarar bir işe

bir de sıkışmışım ki sormayın
ses haydı işe işe deyip duruyor hem yalvarırcasına
sesin ısrarına dayanamayıp kendime geldiğimde
hala Tv. karşısında divan üstünde sızmakta
olduğumu görüyorum kendimi

miskinliğimi sıyırıp attım kalktım sağa sola
bakınıp o sesi aranıyorum
mutfak camı önünde bir çift şubat kedisi
Hay Allah iyiliğinizi versin