Yıl 1998 Türkiye nüfusu 61 milyon 308 bin 204 kişi, 31 Aralık 2017 tarihi itibariyle 80 milyon 810 bin 525 kişi. Bu zaman aralığında ülkemize dahil olan kişi sayısı 19 milyon 502 bin 321. Her yıl ortalama 1 milyon insan hayatımıza dahil olmuş. 1998 yılında doğanlar bugün 21 yaşında. Yani hepsi yetişkin birer bireyler. Bu insanlar neredeler? Her yıl nüfusumuz ortalama 1 milyon kişi artıyorsa, peki bizler neden her gün biraz daha yalnızlaşıyoruz? Neden insanlara ve insanlığa sırtımızı dönüyoruz? Yüzlerce soru var cevap yok. Günlük hayatımız da birçoğumuz mutlaka görmüş ve duymuşuzdur başkasına yaptığı iyiliği anlatanları. Aslında hepimiz iyiyiz ve hepimiz iyilik yapıyoruz (!) O zaman kim kötü ve bunca kötülüğü kimler yapıyor? Eğri mi doğru, doğrumu eğri? çık çıkabilirsen işin içinden.
Belki de hiç birimiz iyi değilizdir. İyiliğin ve iyi insan olmanın ne olduğunu bilmiyoruzdur. belki de bu yüzdendir yalnızlığımız.
Yalnızlığın dipsiz ve karanlık kuyularında çırpınışımız. Ne acılarımızı paylaşabileceğimiz bir dost var hayatımız da, ne de birlikte sevinebileceğimiz arkadaş. Hüzünlerimiz de gizli mutluluğumuz da. Hepimiz yalnızlığa yürüyoruz koşar adım, nefes nefese. Herkes kendi yalnızlığına yar olmuş, sarılmış sımsıkı.
İnsanlardan ve insanlıktan korkuyoruz. İyiliğin, anlayışın ve hoşgörünün yüzüne çarpıyoruz gönül kapılarımızı.
Karşımızdakileri yaptığımız iyilikleri bilmemekle suçlarken, kendimize yapılan onca iyilikleri hatırlamıyoruz bile.
Ucuz bahanelerle yüreğimizden kovuyoruz insanları. Hem biz yalnız kalıyoruz hem karşımızdaki insanı yalnız bırakıyoruz.
Bir olmanın, birlikte olmanın hazzından bihaber yaşıyoruz Yalnızlığımızı yalnızlara şikayet ediyor ve medet umuyoruz.
Birimizin mutluluğu, diğerimizi mutsuz ediyor. En son ne zaman bir başkasının sevinciyle mutlu olduk hatırlıyormuyuz? Kibirden, gururdan uzak çıkarsız beklentisiz bir tek adım atabiliyormuyuz karşımızdaki insanlara.
Büyük büyük evlerimiz de küçük yürekli çocuklar yetiştiriyoruz insanlardan ve insanlıktan uzak.
Gençlerimiz yalnız.Yaşlılarımız yalnız. Ev de yalnızız. İşte yalnızız. Sokakta yalnız geziyoruz, yalnızlarla kol kola, yan yana.
Bir de hayatı sosyal medya olan, sosyal medya yalnızları var onlardan bahsetmiyorum bile.
Sağlıcakla kalın. Mutlu kalın. Hoşçakalın ama yalnız kalmayın.