Hayatımda çalan telefonlardan bir kaç tanesini hiç açmamış olmak için ömrümden seneler vermek isterdim. İşte bu da onlardan biriydi. En ağırlarından biri.
Boğazıma kadar doldum titreyen ellerim ayaklarım bedenim.
Arif öldü
Arif nasıl ölür lan Arifin öldüğü dünya da benim ne işim var
On yıl dile kolay
Beraber aç kaldığın
Beraber tok kaldığın
İçtiğin
Kavga ettiğin
İlk aldanışları paylaştığın insan dost kardeş tüm kan bağlarının üstüne çıkmış bir insan
Tüm aşk davalarının üstüne çıkmış bir dost.

Gerçekten şu gelip geçici evrende ölümden öte köy yok
Okunan okul prestijli meslek ne işe yarar ki en yakın dostunun intiharını engelleyemiyorsan
Hala nasıl ölürsün oğlum sen diyorum sana.
Ciğerlerimi söktün
Gittiğin gideceğin yerde sen nasıl istemişsen öyle uyu. Hayattayken yaptığın gibi kimseyi umursamadan.
Biliyorum ki elbet bir gün tekrar bulaşacağız yakın yada uzak.
Eyvallah tüm bu on yıl için .