Deneme, Deneme Tahtası

Yumuşak düşünce, aklın yontulduğu biçimlendiği tahta. Ağaçtan. Bir ceset, ne organlarını alır, atar mısın, bağış yaparsın. İnsanın kini! Hayvanınkini de zaman geldi, veterinerlik yaygınlaştı. Hayvanının ki de bağış olabilir. Cesedin içini doldur, kurut sergile. İnsanın cesedi dolmaz, doğadan çıplaktır. İnsanının ruhunu doldururuz mumla ya da her türlü maddeyle. Ama ağacın cesedi altında, altındır. Ağaç her türlü işçiliğe iyi gelir. Ama her cesedin hamuru toprak, biçimlenir ve pişirilirse hem sanata hem de zanaata iyi gelir. Akıl tahtası ağaçtan. Düşünce hamuru topraktan. Fikir her türlü canlıdan, cesedine farklılaşır. En iyi nesnelliğimiz cesedimizle kalır. Doğa kurda kuşa yedirerek, insan ise mezar ederek değerlendirir. Kendimizde dâhil yani hayvansal nesnelliğimiz bir fikir olarak düşüncemizde değerlenerek eşyamıza geçer. Doğada hayvanların işlevi neyse kullandığımız araç gereç özellikle cihazlarımız birer fonksiyondur bize. Deneme, akılın alamayacağı şeyler olur. Montaigne. Denemenin ilk mucidi. Mucitlerin atasıda diyebiliriz. Filozoflar siyasetçilerin atasıdır. Bence, dil cambazları filozoflar olmasa yani düşünen birileri olmasaydı siyasetçiler konuşamazdı. Büyücüye giderdi yine din adamlarına danışırdı sonra. Şimdide var büyücüye dinciye giden var. Niye bizim düşünenimiz eksilmiş filozofumuz olmamıştır, yeterince. Ben varım. Bundan sonra siyasetçiler aklıselim konuşacak. Ve çağları bir zıplayışta aşarak dil cambazları değil düşünce cambazları olacaklar. Yani oturdukları yerden kalkıp açılışlara gidip konuşmayacaklar. Halkla ilişkiler etkinlikleri tekniklerinde de uygulama ortaya koyacaklar.