BİR ATIN ACIMASIZ ÖLÜMÜ
Dr.Sadık Özen

Anımsadıkça büyük üzüntü ve elem duyduğum olay bundan tam 57 yıl öncesine ait. Darende’de Hükümet Tabipliği yaptığım dönemdeydi. Jandarma tarafından, Tohmasuyu kenarındaki Aşağı ve Yukarı Selimli Köyleri arasında; kan davası nedeniyle silahlı çatışma yaşandığı ölen ve yaralananlar olduğu haberi verilmişti. Habere göre silahlı çatışma hala devam etmekteydi. Darende ve Hekimhan’dan olay yerine Jandarma Müfrezeleri gönderilmişti. Cumhuriyet Savcısı ile birlikte acilen Darende’ye bağlı Aşağı Selimli’ye gittik.

Muhtar bizi karşıladı ve olay yerine götürüldü. Katledilen kişilerden biri köyün ileri gelenlerinden diğeri de onun kardeşiydi. Aldıkları mavzer kurşunlarıyla hemen ölmüşlerdi. Ölen varlıklı kişinin büyük istekle yurtdışından getirdiği şahane dor atı ise dizinden yaralanmış ve bir köşeye yığılmış yatmaktaydı. İnsanlar ölümü kendileri seçmişlerdi. Otopsileri yaparken aklım hep o güzelim attaydı. Uğradığı felakette onun hiçbir kusuru yoktu ki !..

İşimi bitirdikten sonra onun yanına gittim. Üzüntümü hissettirdim ona. Büyük bir acı çektiği belli oluyordu. Mahsun mahsun baktı gözlerime. Onu teselli için gittiğimi anlamıştı. Yüzüme bakarken sıktı gözlerini ve birkaç damla yaş geldi gözlerinden. Birçok insandan daha duygulu ve daha değerliydi bu at.
Muhtara onun akıbetinin ne olacağını sordum. “Dizinden vurulan atın tedavisi olmaz, sahiplerinden biri kafasına bir kurşun sıkacak” dediğinde kanım beynime sıçramıştı. Bu ne büyük bir vahşetti. Tedavisi yapılamaz mıydı onun. En azından bir veteriner çağrılmalı, muayene ettirilmeli ve yapılacak bir şey olup olmadığı araştırılmalıydı. Muhtar ”Ne yazık ki yapılacak tek şey bu” diye yanıtladı beni.

Köyden ayrılırken bir silah sesi duyuldu. O güzelim atı vurmuşlardı. Az önce atın gözlerindeki damlalar bu kez benim gözlerimden süzülmüştü. Vahşetin, acımasızlığın, çaresizliğin yaşandığı o günü hiç unutmadım. Anımsadığımda ölçüsüz hüzünlenirim.