ZAM OYNA-TMASI

Çoktandır çarşıya pazara çıkmamıştım. Güzel havayı fırsat bilip şöyle bir dolaşayım, biraz alışveriş yapayım dedim. Önce sağlığımı düşündüm, eczaneden ilaç almaya karar verdim. O da ne?! Bütün ilaçlara zam gelmiş, göz damlası 32 lira iken 3 40 lira oluvermişti. Sağlığımı bozmamak için hemen oradan kaçarcasına çıktım.
Marketten sebze meyve almak istedim. Baktım, zam hazretleri onlara da gelmiş. Çabucak, çayın yanında yiyeyim diye börek, kuru pasta almak için bir pastaneye girdim. Pastacıya vitrindekileri gösterip “Bunlar neli?” diye sordum. “Zamlı abi” dedi.
Çarşıda biraz daha dolaştım, zamsız bir şey bulamadım.
Havam bulutlandı, zam yağmurundan kurtulmak için eve geldim.
Tam derin bir oh çekecektim ki karım, “verdiğin para yetmedi. Zamlara yetişemedim” dedi, “Zamları hesap etmedin herhalde?” diye homurdandı.
Zam dışarıdan eve de gelmiş, karımla aramı bozmuştu.
Gamımı dağıtmak için el çırparak oynamaya başladım.
“Zam geldi! Zam geldi!
Gönlüme gam geldi
Sevincim neşem bitti
Aklım başımdan gitti!”
*