30 Nisan 2015 yılında kaybettiğimiz Köy Enstitülü şair Ali Yüce’ye sevgiyle saygıyla rahmetle







Küçücük bir sabah

Bir çocuk sabahıydı

Anam olmadığı için

Oyuncagım uyandırdı beni

Taradı saçlarımı

Öptü yüzümden




Yersiz göksüz bir sabah

Bir öksüz sabahıydı

Açtım bütün gözlerimi

Baktım dünyaya gözsüzce

Ne kımıltı ne fısıltı

Çıt çıkarmadan duruyor

Kocaman bir ağıt

Anamın güleç yüzünde




Babam olmadığı için

Oyuncağım kucakladı beni

Gıdıkladı mıncıkladı

Attı havaya havaya

Soluğu baba kokuyordu

Bıyığı kaytan kaşları kara

Ak düşmemişti saçlarına




Ablam olmadığı için

Oyuncağım tuttu elimden

Götürdü beni gezmeye

Kar yağıyordu başıma

Ölmüş kuşlar yağıyordu

Ak bir uyku olmuştu ölüm

Anamın kara gözlerinde




Babamı amcalar vurdu

Abiler öldürdü abimi ablamı

Babam çok kitap okurmuş

Abim yazı yazarmış duvarlara

Beni vurmayın amcalar

Ne okuma bilirim ne yazma




Babamı amcalar vurdu

Abiler öldürdü abimi ablamı

Kendi kendine öldü anam

Onu hiç kimse öldürmedi

Ben anama küstüm yargıc amca

Ölürken beni öpmedi