ŞİİR, ŞAİRİN YÜREK DAMGASI VE GÖNÜL SIRRIDIR

Sadece duygunun egemen olduğu yerde akıl silinir, oysa akıl payı olmazsa sanat olmaz. Şair, düşle gerçek arasındaki o bıçak sırtı üzerindedir.
Bir şair için en büyük tehlike her yazdığı şiiri beğenmek, her yazdığı şiirini kusursuz bulmaktır. Böyle bir şair daha iyiye varmak için sıkıntılara katlanamaz. Yazdığını on kere bozup yeniden yazma ihtiyacı duymaz. Her olay için, çuvala saman doldurur gibi hergün yazanlara büyük şair diyenler çok olsa bile, bu ışıksız lambalar zamana dayanamıyor. Yazdıklarıyla beraber adlarıda sönüp gidiyor.
Şarap hangi fıçıda, hangi testide dinlenirse onun tadını alırmış. Şiir de hangi yürekten kaynarsa onun ona mahsus, damgasını taşımalıdır. Her şiir şairin gönül bahçesine davetidir.
Paylaşmak güzeldir amma takdir edilirse, yazan da manevi bir haz alır paylaşmış olmaktan. Duygularını paylaşan bir şair okuyucuyu gönül dünyasına davet eder.
Bir fincan kahvenin 40 yıl hatırı vardır kültürüyle yetişmiş biri olarak, gönül bahçesine misafir olduğum her şairin bir değil binlerce teşekkürü hak ettiğine inanıyorum...