Yine uyumamışsın bu saate kadar uyanık kalmazdın ne değişti benden başka hayatında uyku düzenin de mi değişti? Yoksa başka birisi mi aldı benim yerimi bu ayrılıktan daha çok acıtır canımı ihtimali bile nefesimi kesiyor inan ki. Başka gözün güzüne değmesi dayanılmaz bir şey bu hissin tarifi yok. kelimelere dökmemem bu duyguyu içimde büyür durur. Ben sana olan sevgimi de dile dökemedim belki de o yüzden göremedin sana olan sevdayı. Adım kadar eminim ki sen bundan daha üstün bir sevgiyle sevilmeyeceksin. Seveceksin ama benim seni sevdiğim gibi seveceksin beni değil bir başkasını. İşte o zaman anlayacaksın sevilmeden sevmemin ne denli bir ölüm olduğunu. Beni nasıl öldürdüğünü. Yaşarken nasıl ölündüğünü o zaman anlayacaksın. Ve daha acısı ölürken yaşamaya devam etmen gerektiğini farkedeceksin. Saçma sapan şeylere gülmen gerekecek mesela. Gitmek istemediğin yerlere gitmek zorunda olacaksın. İştahın kesilecek ama yemek zorunda kalacaksın çünkü yaşaman gerek. Çünkü yaşaman gerekecek çünkü henüz küçük kıyametin zamanı gelmemiş olacak. Halbuki sen yaşayabileceğin en büyük kıyameti yaşadığını iliklerine kadar hissedeceksin. İşte bunları başkası için yaşarken ben aklına geleceğim. Bunları yaşaman bana yaşattıklarından ötürü olacak çünkü çünkü yaşattıklarını yaşamadan asla ölmemelisin. Çünkü ben senin ahirette beni üzdüğün için azap çekmeni istemiyorum. Çünkü insan sevdiğinin azap çekmesini istemez. Çünkü insan..

A.S.