İnsan hayatının her anında bir beklenti içerisindedir.Bu beklentiler kurmalı saatin zamana karşı yarışı gibi bizleri hızlı hareket etmeye ve doğru kararlar almak için bir yön belirlemeye sevkeder. Aksi takdirde rotayı kaybeder yanlış tarafa yöneliriz. Bu yüzdendir ki kurallar hayatımızın her anına sirayet etmiştir.kural gereği doğarız, yaşarız ve ölürüz. Yaşam kuralın ana parçasıdır.Bunun üzerinden doğum ve ölüm şekillenir.Bunun dışında bir de toplumun kendi kültürel birikimi doğrultusunda sizden beklentileri ve dayatılan bazı gerçeklikler vardır.Bu düzene göre farklı olan ötelenir, kurala itaat edense normal kabul edilir. Eğer kafanızı size dayatılanlardan dışarıya çıkartırsanız şüphesiz bir öteki olan tarafa geçersiniz.Bu üç öğün yenmesi gereken yemek yada geceleri uyuyup gündüzleri çalışmak gibi basit görünen şeyler zamanla son halini almış ve toplumsal düzen kurallarına dönüşmüştür. Asıl merak edilen soru ise şöyle Biz hayatın neresindeyiz? Kararlar mi bizi biz mi onları yönlendiriyoruz.Yaptığımız seçimlerin bedeli ne olmalı.Eminim çoğu insan bu soruları kendine sormaktan ve bir öteki olup dışlanmaktan korkup oyunu istediği gibi değil kendisinden beklenildiği gibi oynuyor.Peki kendi düşünceleri ,fikirleri hayata karşı bir duruşu olmayan insanların kime ne faydası olabilir ki.Biz olmaktan kaçıyoruz.Kendimiz olmak istemiyoruz.Hergün farklı bir maske takınarak mutlu olacağımızı sanıyoruz.Oysa mutluluk kendi güzelliğini, kendi yeteneklerini farketmekten, kısacası kendine dönmekten geçiyor.Başlarda belirttiğim gibi bizler kurmalı saat değiliz, bizler programlanmış makinalar değiliz, bizler herşeyden önce insanız.Bırakalım düzene ayak uydurmayı ,biraz da hayallerimizin peşinden gidelim.Oyunu kuralına göre oynamak yerine bizler yeni bir oyun bulalım.Değişelim gelişelim,önce kendimize sonra da ülkemize bir umut aşılayalım.Kendi gerçeğimizi bulalım ve oradan ilerleyelim ve bırakalım artık akrebin ardından koşan yelkovanı bizler birer kum saati olalım ve düşen her kum zerresinde geçen zamanın kıymetini anlayalım.