kadın eve geldi ve eşini koltukta uzanırken buldu.adamın suratı asıktı.canı sıkkındı.daha karısı ağzını açmadan anlatmaya başladı.
-birisiyle tartıştım hatta kavga ettik.
eşi meraklanmıştı.
-neden?
adam;kızdım işte dedi.hemde çok kızdım.
ve anlatmaya başladı.
-hep ölmüş olan kardeşim yüzünden.adam öldü gitti ama derdi belası bir türlü bitmedi işte.
kadın güldü.eşinin erkek kardeşini iyi biliyordu.ahlaksız,üçkağıtçı,adinin birisiydi rahmetli.
adam soluksuz anlatıyordu.
-kardeşim adamın birisinden bal almış.parasını da ödememiş.hoş ödese zaten şaşardım ya.işte o adam beni nerde görse kardeşin bana borcu var deyip duruyor.
-eeee ne olmuş yani.varsa borcu ödeyeceksin tabi ki.ne de olsa adam ölmüş.
-hah ben de onu diyorum ya işte.herif balı satalı on sene filan olmuş.zaten kardeşim öleli beş sene oldu.beş sene de önceden vermiş.o zamanlar neden ondan istememiş ki yani
kadın güldü.
-sanki kardeşinin ne mal olduğunu bilmiyorsun.adam aldığını buldum sananlardandı.hangi borcunu ödedi ki bunu ödesin?
adam hala çok kızgındı.öfkeliydi.aklı balcı adamdaydı hala.
-arkadaşlarımın yanında bana laf söyleyince çok sinirlendim.güya bana laf çarpıtıyor.bunlar dolandırıcı,şerefsiz deyip durunca nevrim döndü.tartıştık.kavgaya döndü.ben de adamı ittim yere düştü.insanlar araya girdi ayırdı bizi.
kadın dışarıdan yeni gelmişti evine.üstündekileri paltoyu filan çıkardı ev kıyafetlerini giymeye başladı.
-sen hep böyle yapıyorsun.beş dakika seni boş bırakmaya gelmiyor.hele hiç dışarıya filan çıkma.beş dakika da illa kavga edecek birilerini buluyorsun.
-ama adam benim üzerime geldi.kardeşimin borcunu benden istedi.yahu balını ben mi aldım.ben mi yedim.sağlığında adamdan isteseydi ya borcunu.ölünce mi aklına geldi istemek.bir de benden istiyor.edepsize bak.
kadın odaya geldi.karşı koltuğa oturdu.dışardan geldiği için yorulmuştu.biraz nefes almak dinlenmek istiyordu.
-hemen kavgaya tutuşuyorsun herkesle.neden sormadın adama.kaç kilo bal aldı.ne zaman aldı.yanında şahiti var mıydı ?elbette birileri vardır satarken.esnaf adam.neden sormadın ki?
adam hala çok sinirliydi.el kol hareketleriyle konuşuyordu.
-neden soracak mışım?vermeseydi.nasıl birisi olduğunu zaten biliyordu.satmasaydı o zaman.zaten on sene olmuş.hala parasını istiyor.
-ister tabii.alem bir liranın peşinden koşuyor.herkes sen mi?
-vermeyeceğim işte.zaten ben almamışım,yememişim.niye verecek mişim onun borcunu ben?bıktım onların borçlarını ödemekten.yahu ölüp gittiler,dertleri belaları,borçları bir türlü bitmedi.
kadın eşine baktı.adamın suratı öfkeden kapkara olmuştu.
-ne desem anlamayacaksın zaten.adam öldü ya ondan alamayanlar senden almaya çalışıyorlar.yahu bu adamın karısı yok mu?maaşını da o alıyor.neden sen onun borçlarını hep ödüyorsun.söyle karısına o ödesin.
kadını karıştırmak istemiyorum bu işlere.bir de onu rahatsız etmesinler.
-ohhh iyi o zaman.eşek gibi sen öde dur borçlarını ne diyeyim ben sana.
adam hala konuşup duruyordu.kavganın etkisinden daha kurtulamamıştı demek ki.
-hep bu kardeşlerimden ne çekiyorum ben.bunlar nasıl insanlar anlamadım gitti.öldüler gittiler dertleri,belaları,borçları bir türlü bitmedi gitti...
kadın güldü.
-eee senin gibi aptalını bulmuşlar ya.ödeyip duran devamlı.bunların arkası hiç kesilmez.sen ölünceye kadar da devam eder.
kadın durdu sustu.aklına bir şey gelmişti.
-dur bakayım sen biraz.senin de borcun var mı başkalarına?hiç ödemediğin?sen öldüğünde insanlar kapıya dayanmasınlar sonra...
adam çok kızmıştı.
-benim kimseye beş kuruş borcum yok.alacağım var ama borcum yokkk...
kadın güldü.
-benim de yok borcum dedi.ama benim alacağım da yokkk...


candan
5.11.2018
pazartesi-saat 23.48
izmir