ÜST KATA BAK
Dolmuş tıka basa dolu, tam kalkacak, elemanın biri açtı kapıyı. İçerdekiler tıkış tıkış oturmuş, önde üç kişi arkada dört. Eleman hala bir umut sorar:
- Kaptan, yer var mı?
Şoför de arkasını dönüp cevap verir
- Bilmiyorum, üst kata bi bak bakalım...

*
KENDİ HAZIRLARDI
Adanali Cemal, Kayserili Kemal ve Temel bu üç arkadas Boğaz Köprüsünde tamir yapiyorlarmış ve karilari bunlara yemeleri için bir seyler hazirliyormus. Ama hep ayni seyler. Kayserili yemek torbasini açiyor pastirmali ekmek. Adanali açiyor köfte ekmek. Temel açiyor ekmek arasi hamsi.
Bu hep böyle devam ediyormus. Neyse günlerden birgün bunlarin canina tak etmis ve demisler yine ayni seyleri hazirladilarsa kendimizi köprüden atalim. Adanali bakmis ekmeğe köfteli hop assağa atlamış, Kayserilininki de pastirmali, o da atlamış asağı. Temel bakmış hamsili, o da dayanamamis ve atlamış.
Bunlarin evlerinde de ağıt yakilıyormuş:
Adanalının karisi:
-Vah zavalli kocacigim köfte ekmegi ne çok severdi, hep kendi ellerimle hazirlardim.
Kayserili :
-Vah zavalli kocacigim pastirmali ekmegi ne çok severdi hep kendi ellerimle hazirlardim
Karadenizli ise:
-Vah zavalli kocacigim, hamsi ekmegi ne çok severdi her sabah kalkip kendi hazirlardi..



BU KİM?
Kari koca yemek yiyor... O sırada masaya yaklaşan heykel gibi güzel bir esmer, adami selamlayip geçiyor. Adamin karisi soruyor:
-Kim bu afet?
Adam:
-Eger mutlaka bilmek istiyorsan söyleyeyim, metresim!
Kadin:
-Bir de bu kadar pervasizca söylüyorsun. Bosanıyorum senden!
Adam:
-Yani Etilerdeki apartmani, Kandillideki yaliyi, Göcekteki tekneyi ve Nicedeki villayi birakiyorsun...
Uzun bir sessizlik olur. Çift yemeğini çatallarken kadin birden sorar:
-Su arkada oturan Fuat değil mi? Yanindaki kadin kim?
Adam:
-Fuatın metresi.
Kadin:
-Ayy bizimki çok daha güzel!