SEN OLSAN KANAT TAKIP UÇARDIN
Sene bin dokuz yüz elli. Dediler ki Beşikdüzü’ne bir okul açılmış balıkçılıktan tutta dokuma, marangoz, demir doğrama, at yetiştirme, aşçılık, arıcılık ve buna benzer yirmi bölüm açılmış.
Bende ilk mektebi yeni bitirmişim okumaya bayılıyorum, sınavlara girdik Van da bir yeri kazandım, gitmeme imkan yok çünkü param yok. Dediler ki Beşikdüzü Köy Enstitüsünde baba bir müdür var git ona yalvar yakar bakalım ne olur?
Oranın kütüphanecisi de bizim köylü. Gittim heyecandan tir tir titriyorum.
-Efendim ben Van da bir yer kazandım oraya gidemem çok fakirim okumak istiyorum beni buraya alırımsınız?
-Pazartesi gel bakalım.
Pazartesi gittim
-Yedeklerden biri gelmezse bakalım ne olur.
Nihayet beni okula kabul ettiler. Kapıdan çıkarken sevinçten öyle bir koşmuşum ki ayaklarım havada. O sırada müdürde pencereden bakıyormuş, benim o halimi görünce, kütüphaneciye,
-Senin ki deli mi ne?
-Müdür bey sen olsan kanat takıp uçardın!..
Yusuf Yılmaz
Not: Doksan yaşında bir Köy Enstitüsü mezunu öğretmenin sohbetinden derlenmiştir.