Anita Alison adlı küçük kız çocuğu, küçük bir kilisenin bahçesinde hıçkırıklarla ağlıyordu. Kilise küçük ve gelenler kalabalık olduğu için, yer bulamamış ve Pazar dersine gidememişti. Rahip ağlayan kızın yanına yaklaştı ve niçin ağladığını öğrendikten sonra onu sınıfın en ön sırasına koydu. Çocuk çok sevinmişti. Ama bütün gece, yer bulamadığı için kiliseye giremeyen diğer çocukları düşündü.

İki yıl sonra küçük kız hastalandı ve öldü. Annesi iyi kalpli rahibi cenaze merasimleri için çağırdı ve ona küçük kızın kilise için para biriktirdiğini söyledi.

Kızın cüzdanını açan rahip 57 sent ve bir not buldu. Notta şöyle yazılıydı:

’Bu para Pazar Okuluna gitmek isteyen tüm çocukları alabilecek büyüklükte bir kilisenin yapımı içindir.’

Rahip, gözyaşları içinde notu okurken ne yapması gerektiğine karar vermişti. Yanında notu taşıyarak herkese bu yardımsever kızı anlattı. Yardımcılarından daha büyük bir kilise inşa etmek için bağış toplamalarını istedi.

Fakat hikaye burada sona ermedi. Bir gazete küçük kızın hikayesini öğrendi ve yayınladı. Yazıyı okuyan Samuel adında bir adam binlerce dolarlık arazisini kilisenin yapılması için bağışladı. Kilise üyeleri de bağışlarda bulundular. Yakın ve uzak bölgelerden yağmur gibi bağış geldi.

5 yıl içinde küçük kızın 57 senti, 250.000 dolara ulaştı

Eğer yolunuz Kaliforniya’ya düşerse 3300 kişilik kapasiteli Temple Babdist Kilisesini ve yüzlerce öğrencinin eğitim gördüğü Temple Üniversitesini görebilirsiniz. Artık isteyen her çocuk Pazar Okuluna devam edebiliyor. Binanın odalarının birinde Anita Anison’un resi asılı. Bu resim herkese 57 sentin neler sağlayabileceğini anlatıyor.