Gevezelik hastalık mıdır?
Lafazan, laf ebesi çok konuşan insanlar.
Muhakkak konuşacak konu bulurlar. Her konu üzerine konuşurlar, yorum yaparlar,
tenkit ederler, akıl verirler. Bazen de boş konuşurlar.
Abesle iştigal ederler. Konuyla ne alakası var dersin. Dinleyen kişi laf olsun torba dolsun babında konuşur. Lafazan insanlar aynı zamanda meraklıdır.
Meraklarını gidermek için sürekli gizli saklı ne varsa araştırırlar, sorarlar, suçlarlar.
Öğrenmek için ne gerekiyorsa kim gerekirse ararlar. Konuşmak onlar için bir keyiftir.
Kafasına göre arkadaş buldukları zaman onlar için bulunmaz fırsattır. Sonra konuştuklarını yakınlarına keyifle anlatırlar.
Ağızlarında bakla ıslanmaz. Her konuyu özel meselelerini bile en yakını ile paylaşmak isterler. Olayları anlata anlata bitiremezler.
Onlar için o olay sanki pirzola gibidir. Keyif alırlar. Acı olayları da aynı şekilde anlatırlar. Hem ağlarlar hem anlatırlar. Bu onlar için yaşam tarzı olmuştur.

Allah’ın verdiği nefesi bile boşa tüketmemek lazım. Boş şeylerle meşgul olmamak lazım. Çok konuşan insanlar önce keyif verir. Sonra sıkıcı olmaya başlar.
Etrafımızda böyle insanlar vardır. çok anlatır çok konuşurlar mevzuları hiç bitmez fakat konuştukları ile yaptıkları birbirini tutmaz. Yani tutarsızlıkları vardır. karşısındaki insanı adeta esir alır.
Ancak bahane bulursun onlardan kurtulmak için. Allah bu insanlarla yaşayanlara kolaylık versin.

İnsanlar bu hastalıktan kurtulabilir mi? Kurtulur.
Enerjisini bilimsel pazarlama veya eğitim yani insanlara faydalı şekilde kendini yetiştirirse lafazanlık faydalı bir hale gelir.
Mesela bir konuyu inceleyip toplantılarda konuşmak anlatmak kaydıyla deşarj olabilir.
Bu gibi insanlar tiyatro kanalıyla da rahatlayabilir.
Tiyatro kursuna gidersin, oyunlarda rol alırsın sürekli nefes tükettiğin içinde aynı şekilde deşarj olursun. Veya siyasete girersin.