Yüce kitabımız Kur’an ı Kerim’i bir kullanma kılavuzuna benzetmekle inşallah günah işlemiyorumdur. Ancak bilirsiniz bir benzetmede tüm yönler benzetilmez. Zaten bu yüzden “Teşbihte hata olmaz.” denmiştir.
Bilirsiniz, bir fabrika ürettiği ürünün nasıl kullanılması gerektiği ve arızaları için bir kılavuz la birlikte gönderir ürünü. Ürün ne kadar karmaşık ve gelişmiş olursa, kılavuz da o kadar kapsamlı ve büyük olur.
Allah insanları yaratırken elbette onun tüm özelliklerini biliyordu. İşte bu yüzden zaman zaman peygamberler gönderdi. Peygamberlerle birlikte işte benim kullanma kılavuzu tabir ettiğim kutsal kitapları da gönderdi. Bu kitapların uygulayıcısı da, yani bir başka ifade ile ustası da o peygamber oluyordu. Bizim kitabımız ve peygamberimiz de son kılavuz ve ustalar ustası son peygamber.
Kimi insanlar yaratanı kabul etmediği için ne peygamberi, ne de onun kitabını kabul etmiyor, bu yüzden de ürünü tam anlamıyla amacının dışında kullanıyor olsalar da, yaratanı kabul edenlere şaşmamak mümkün değil.
İrade Allah’ın insanlara verdiği en büyük ödül ve ne yazık ki, iradesini Allah’ın arzusu dışında kullananları anlayamıyorum. İradeyi bir kenara bırakıp da tamamen nefsinin emrine girenler Allah ne derse desin bir kılıf bulup nefislerini haklı çıkartabiliyorlar. Çağ değişti diyorlar, şahsiyet kaznma diyorlar…
Mesela kuru çalışması gereken bir elektrik süpürgesini ıslak kullanmaya kalkışmak gibi. Ya da benzinle çalışması için üretilmiş bir motora mazot veya alkol koyarak çalıştırmak gibi. Çalışır mı? Belki, ama çok kısa bir sürede bozulacağı bir gerçektir.
Dinin tek boyutu bu değil elbette. Ancak bir yönden de olsa, Allah’ın isteklerine karşı gelmenin ne anlama geldiğini anlatmaya çalıştım. O, bir şeyi haram kılmışsa, bunda insanlar için bir hayır vardır. O, içki içmeyin, diyorsa içkinin insana bir zararı vardır. Haramlardan kaçınmak aklı başında bir insan için elzemdir. Tersi ise bir insanın iki dünyasını da karatır.
Allah bizleri doğruyu öğrenen ve öğrendikleri ile amel edenlerden eylesin.