Çocuk Hayallerimi Almayacaktın...

Bırakırsan bıraksaydın..
Sende diğerleri gibi olsaydın..
Ben alışmıştım terkedilmelere, bırakılmalara..
Bıraksaydın ..

Yanılmışım işte bir kez daha hemde Senin hakkında..
Herkes hakkında yanlırım önemli değildi düşünmezdim bile..
Ama Sen. Ama Sen..Senin hakında nasıl yanılmıştım..
Nasıl gerçekti Sevgin? Gerçekle yalanı karıştırır olmuşum..
Gerçek sandım herşeyi Senle ilgili herşeyi.. Ama değildi.. Senin kadar yalandı.. Yalan kalsaydı herşey..
Oynamasaydın benimle..
Çocuk kalsaydım..

Öncekiler gibiymişsin Sende.. Onlar gibi yaptın..
Onlar gibi davrandın.. Sen farklı değildin..
Seni ben seçtim ben farklı yaptım Seni..
Kendi yaptığımı Farklı zannettim.. Seni büyüttüm kendi içimde Sen büyük değildin..
Ben büyüttüm Seni.. Ben Sevdim Seni.. Sen Secmedin.. Sevsen böyle olmazdı.. Sevmedin.. Oynadın..

Artık önemli değil hiç bir şey.. Benim yaşamım bile önemli değil!
Çünkü Senin adına affetmiştim bu hayatı.. Hayata bir şans daha vermiştim.. Ama artık bitti o da.. Hayat iyi değerlendiremedi kendi şansını.. Arada Sen kaynadın..

Ne kendi acılarıma dayanıcak gücüm kaldı, Nede Senin acıttıklarına.. Artık dayanamıyor yüreğim daha fazlasına.. Buna acı bile diyemiyorum çünkü bu acı değil.. Bambaşka bir şey.. Tıpkı Sana olan Sevgim gibi buda tarifsiz.. Tarif edemiyorum Acıdan çok daha acı.. Sana olan Sevgim acı değildi.. O kadar güzeldi ki.. Çünkü çocuk gibi sevmiştim Seni.. Çocuklar gibi sevinmiştim.. Seni bulduğuma. Hayatı bile affetmiştim Sevincimden.. Halbuki kaç yıldır küsmüştüm ona ben.. Şimdi yine küstüm ona.. konuşmuyorum hiç bir şey yapmıyorum.. Yapmayacağım.. Artık bundan sonrası hiç mi hiç ilgilendirmiyor Beni..
Bilmeyeceğim bundan sonrasını... Bilmeyeceğim.. Görmeceğim..
Hani sana geçen akşam üzeri ayrılık şarkısıyla ilgili bir dörtlük göndermiştim ya.. İşte o gerçek oldu.. İçime doğmuş belkide..

Artık ne hayat ne de Sen ilgilendirmiyorsunuz Beni..
Ben koptum artık sizden..
Gittim.. Bittim.. Öldüm.. Canım acıdı.. Bir daha öldüm.. Bir daha .. Bir daha..
Defalarca öldüm de canım acıdı..

Her ne olursa olsun çocukluk hayallerimi almayacaktın benden..
Onları bana bırakacaktın.. Onları bile saklamadım Senden. Hayallerimi bile bildin hep.. Neden ben ? Neden Benim hayallerim.. Onları bana bıraksaydın.. Tertemiz çocukluk hayallerim şimdi Dost olurdu bana.. Şimdi onlar avuturdu Beni.. Ama artık beni avutacak hiç ama hiç bir şey yok..
Çocukluk hayallerimi aldığın için.. Çocukluğumu çaldığın için.. Affetmeyeceğim Seni.. Asla affetmeyeceğim..
Onları bana bırakmalıydın.. Ben onlarsız yaşayamam işte.. Herşeyimi aldın yetmedi mi? Çocukluk hayallerimi geri ver bana..



Pembe Siirler -- 19.07.2008 - 11:00