bir zamanlar bir adam bir kızı severdi (zannederdi ki kız da onu seviyor kız oyun oynardı seviyorum ölüyorum aşkıdan diye aşka inanmayan bu adam aslında en fazla duyguya sahip sevdi mi yürekten seven aşkın üstadı romantizim ise onun ilacıydı ama hayat onu yetiştirmiş artık asla aşık olmam diyordu olmadı da olmadığını zannetti sonuç ayrılık günü geldi çattı adam öfkeliydi anlam veremiyordu anlıyamıyordu oturup düşünüyor fakat birşey yapamıyor caresizdi günler günleri aylar ayları kovaladı yıl bile olmamıştı ama adamın içinden birşeyler onu kemirmeye başlamıştıs eviyordu bu kız ıkızsa umarsızca ardına bakmadan gidiyordu aşkın tarifini yapmaya başladı sahipken farkında olmadığın bir duyguydu ayrılık girdi mi araya hele de sonu yoksa bu dünya gibi işte aşk o zaman aşktı aşk asla sahip olduğun birine duyacağın birşey değil ancak kaybedince çektiğin acının adı aşktı aşk eşittir çektiğin acı aşk eşittir ulaşamadığın birisi aşk eşittir asla elde edemeyeceğine duyduğun duygu ve aşk eşittir hiçbir zaman sahip olamayacağın bişey.........