Nedir ki gurbet? Uzaklarda yaşamak mı, yaşadığından uzak olmak mı?
Mesafeler yanıltmasın sizi. Aslında her yürekte bir gurbet vardır...
Bazen en yakınımızdaki bile hasretimiz olur. Yakar yakar içimizi de dumanı gözümüzde tüter, usulca... Geceler bilir sizi, gözyaşlarıyla ıslanan yastıklar şahidinizdir. Elle tutulamayanlara bir dilek tutarız ay ışığında... Kabul olur mu ki bir gün? Olmazsa bile hayal etmek ne kadar güzel değil mi?
  Hiç güvercinlerle konuştunuz mu bilmiyorum... Onlar göçmen kuşlardır, gurbetin de gurbetini yaşarlar. Her göç ettikleri yerde bir hikayeleri vardır... Belki de onlar da geriye bakıp ağlıyordur, ardında bıraktıklarına... Ayağında bir kağıt iliştirilmiş güvercin görürseniz bilin ki gurbete dair yazılmış ıslak bir veda mektubudur o... Açıp okumayın sakın, dayanamazsınız onların buruk hikayelerine... Şimdi biri sizin yüreğinizi açıp okusa dayanabilir mi ki sizce? Adı gurbetse hangi sözcüklere gözler kuru kuru bakabilir? Sılaya hasret ağlayan gözler bir gün, ama bir gün muhakkak bir güvercinin ayağına beyaz kurdela ile bağlanmış bir mektup alacaktır... Vedalı değil merhaba ile başlayan, sana geliyorum ile biten bir mektup... Ümidinizi kaybetmeyin, gökyüzüne umutla bakın daima... O güvercin bir gün gelecek, belki son bahar belki nevbahar...