Bu gün günlerden sanırım 1 şubat eskiden heyecan içinde beklediğim bu benim günüm dediğim bir gün.
Artık öyle gelsin diye çok da heyecanla beklemiyorum zaten gelecek diyorum. Hayata bakış açım yada hayattan beklentilerim değişti onu hissediyorum. Aslında şimdiye kadar bu özel diye düşündüğüm aslında öylede olan günler hep birbirinin ayniydi., ufak tefek değişiklikler ama bir önceki yılın kopyası gibi. Bu yıl hiç de öyle olmadığını gördüm ya ben değiştim yada gerçekten etrafımda bir değişim söz konusu. Küçükler büyüyorlar belkide onu yeni farkediyorum. Bu sene bir kaç gün erken kutlandı benim için 1 Şubat ve böyle olunca hiç ummadığım yada hissetmediğim bir sürpriz oldu. Eskiden klasik olan hediyeler biraz değişti direk farklı ve de ilgi odağım yada ihtiyacım odaklı olduki bu çok güzel bir şey.
Çevreme huzurla sevgi ile rahatlık ve güzellikle bakabiliyorum ya yaşımın verdiği tecrübe ve rahatlık yada hayat beni bu hale getirdi. Netice çok basit hayatı yaşamayı seviyorum. Yenilikleri seviyorum ama biraz çelişkili bile olsa eskilyi alışkanlıklarıda seviyorum. Klasik bir söz aslında güzel olan herşeyi seviyorum ben.
Sevdiğimi zaten biliyorum ve ne kadar çok sevdiğim var diye düşünüyorum ama aslında çok değil. Parmaklarımdan çok daha olduğunu düşünmüyorum. Beni sevenlerinde olduğunu çok iyi biliyorum hissediyorum. Çok harika bir duygu. Sevilmek sevmekten daha güzel hissettiriyor insana.
Yıllar hayata bakışımı değiştirdi. Eskiden üzüldüğüm şeylere artık üzülmüyorum daha bir umutla bakıyorum. Canımı kimsenin sıkmasına izin vermemeye çalışıyorum. Gerçi arada genede birileri çıkabiliyor ve zaten çıkanlarda uzaktan değil yakından oluyor, malum uzaktakine önelem alınıyor ama yakındakine alınamıyor.
Hedeflerim var yazmak istiyorum, yazacağımda ama sanırım daha olgunlaşmadım o konuda. Daha çok okumam gerek. Çok çeşit çok farklı alan. Düşününce okumanın sonuda yok o kadar çok tarz çeşirt alan varki. Bir günm bebnde onaların arasında olacağım.
Uzak kaldığım sporu, aslında sadece belkide masa tenisini özledim hemde çok. Yorgunluktan düşüne kadar antreman yapmak oynamak istiyorum. Bu spor benim için çok şey ifade ediyor ne kadarda uzak kalmış olsamda.
Fotoğraf çekmeyi de hatırlamadan olmaz. Buda bir tutku bir aşk bir sevgi bende ayni sporda olduğu gibi. En önemli gereksinimi ise zaman gerek . Bende en az olan şey.
Artık zaman ayırmak istiyorum hem sevdiklerime vede yapmak istediklerime. Aslında Zamanı kendime ayırmak istiyorum. Sevdiklerim ve yağpmak istediklerim zaten bunun içinde.
Her zaman dediğim gibi hayat herşeye rağmen yaşamaya değer vede güzel, acısı ile tatlısı ile sevgisi vede nefreti ile.