Mustafa Kemal, Irkçılığa ve Turancılığa karşı çıkmış ve Misaki Milli sınırları içinde tam bağımsız bir Türkiyeyi savunmuştur.

Atatürk, Irkçı ve Turancı bir siyasete açıkça cephe almış ve bunu Nutuk’ta şöyle dile getirmiştir:

’...Değişik ulusları ortak ve genel bir ad altında toplamak ve bu değişik ulus topluluklarını eşit haklar ve koşullar altında bulundurarak güçlü bir devlet kurmak parlak ve çekici bir siyasal görüştür. Ama aldatıcıdır. Dahası, hiçbir sınır tanımayarak, dünyadaki bütün Türkleri de bir devlet olarak birleştirmek, ulaşılamayacak bir amaçtır. Bu, yüzyılların ve yüzyıllarca yaşamakta olan insanların çok acı, çok kanlı olaylar ile ortaya koyduğu bir gerçektir.

(....) Turancılık siyasasının başarı kazandığına ve dünyayı uygulama alanı yapabildiği ve tarihte rastlanmamaktadır. Soy ayrımı gözetmeksizin bütün insanlığı kapsayan tek bir dünya devleti kurma hırslarının sonuçları da tarihte yazılıdır. ’Baskıcı ve yağmacı’ olmak hevesleri, konumıuzun dışındadır. İnsanlara her türlü özel duygularını ve bağlantılarını unutturuş onları kardeşlik ve tam eşitlik içinde birleştirerek, insancı bir devlet meydana getirme kuramınında kendine özgü koşulları vardır.

Bizim aydınlık ve uygulanabilir gördüğümüz siyasal yöntem, ’ulusal siyasadır.’ Dünyanın bugünkü temel koşulları ve yüzyılların kafalarda ve ıralarda yerleştirdiği gerçekler karşısında düşçü olmak kadar büyük yanılgı olamaz. Tarihin dediği budur;bilimin, aklın, mantığın dediği böyledir.

Ulusumuzun, güçlü, mutlu ve sağlam bir düzen içinde yaşayabilmesi için, devletin bütünüyle ulusal bir siyasa gütmesi ve bu siyasanın iç örgütlerimize tam uyumlu ve dayalı olması gereklidir. Ulusal siyasa demekle anlatmak istediğim şudur:Ulusal sınırlarımız içinde, her şeyden önce kendi gücümüze dayanarak varlığımızı koruyup ulusun ve yurdun gerçek mutluluğuna ve bayındırlığına çalışmak; gelişigüzel, ulaşılamayacak istekler peşinde ulusu uğraştırmamak ve zarara sokmamak;uygarlık dünyasının uygarca ve insanca davranışını ve karşılıklı dostluğunu beklemektedir.’