Aşk gibi en güzel duyguları bile paraya çevirmenin büyük ustası olan Amerikalılar, ’Sevgililer Günü’ne de el atmaktan geri durmadılar .Leslie Howard adlı bir aşık genç kız, bütün aşıklar gibi sevdiceğine 14 Şubat’da bir kart attı ve sevgililer gününü kutladı. Sonra da o dönemin Amerika’sının en uzak eyaletleri, İdoha’dan Nebreska’ya, Arkansas’tan Batı Virginia’ya ’Sevgililer Günü’ kartları havada uçuştu 14 Şubatlarda.

Yine aynı soru. Sevgiyi özel olarak kutlamaya gerek var mı? Eğer yüreğiniz zaten domur domursa, durduk yerde ağlamaklı oluyorsanız...

Akşam yemeğinden sonra kahve içerken, bembeyaz olmuş saçlarına, damarları fırlamış ellerine bakıp, ’Ya önce o giderse, ne yaparım ben onsuz’ diye gizlice endişeleniyorsanız elli yıllık sevgiliniz için...

Günler ve geceler boyu onu düşünüp, upuzun sigaraları fukara sigarası gibi iki nefeste tüketiyorsanız...

Bir eski zaman aşığıysanız, yani sevmek kadar katlanmak da geliyorsa elinizden...

Yani insan gibi aşıksanız, adam gibi, kadın gibi, genç gibi, yaşlı gibi gümbür gümbür seviyorsanız, Ayrıca telefonla, elektronik postayla, duvar afişleriyle, gazete ilanıyla, koskoca meydan ateşleriyle, denize Rum ateşinden sönmez yazı ile ’seni seviyorum’ diye yazmakla, bu sevgiyi ayrıca bildirmeye gerek var mı?

Var.Var.Vallahi de billahi de gerek var.Nasıl olsa biliyor, kaç kere söyledim, ispat ettim, gösterdim demeyin.Bir daha söyleyin sevginizi. Bırakın başkaları da duysun yoldaşlığınızı.

Onun migreni olduğunu, erkenden uykusu geldiğini sadece siz biliyorsunuz zaten. Ama ona duyduğunuz sevgiyi, arkadaşlığı, hayranlığı, güveni, fırsat bu fırsat bir kez daha dillendirin....Erişebiliyorsanız bir öpün yahu...

Sevgiyi söylemek için beklediğiniz geniş zamanlar, inanın pek yok. Ertelemeyin....