Sen, sen, sen, sen, sen ve sen
çalıp imgelerimi şiirlerimden
işlediniz şiirlerinize desen desen,
senin mi yani şimdi o şiir
bin kere, yüz bin kere benim
bu şiiri ben yazdım desen?!


Hani yüze gülüyorsunuz
dost biliyorum sizleri
görüyorum ki dostlar(!)
dostluk yalnızca vesvese
kesiliveriyor hemen ilişki
’’ Şuran yanlış! ’’ deyiverse
kalkıpta maâzallah birisi...



Eleştiriye tahammül yok
Çalmaya oysa o kadar meyil çok
Bu sözüm şimdi herkese;
Yalan söze karnım tok mu tok,
Oysa ne kadar dostluğa açım
Sevmeye sevilmeye muhtacım...



-II-


O yüzden dostlar (!)
en çok siz kırdınız beni
en çok da sizlere kızdım;
şimdi dostu düşman bellettiniz,
sırıtıyor şiirlerinizde imgelerim
sizler beni del’ettiniz!


Sözlerim arsızca çalanlaradır
dostlukları da tırnak içine alın
alın imgelerimi yüzsüzce
başınıza gözünüze çalın;
kendini bilir tüm çalanlar,
dost kalır gerçek arif olanlar...


Çok kızdınız değil mi
bir tıklayıp engelleyin
çalacaksanız eğer
dostum diye gelmeyin!


Çaldıklarınızı sakın ola basmayın
basarsanız yapacağımı bilirim
hırsızlığınız teşhir edilince
bir de surat asmayın
ne mal olduğunuzu biliriz sizin
bir kaç sözcük, dize makaslayın
taslayın taslayın, şairlik taslayın
aslı mı kopyası mı
hangisi daha güzel; kıyaslayın!


Şaban AKTAŞ
08.10.2008