Ben beni bildim bileli “Türk” sözcüğü hayatımda en önem verdiğim kavramdır.

İlkokulda antlarımız “Türküm, doğruyum” ile başlar, “Ne mutlu Türküm diyene” ile biterdi. Okulun duvarlarında” Türk öğün, çalış, güven.”,” Bir Türk cihana bedeldir.” Vecizelerini okur dururduk. Bu güzel vatanı kurtaran ve bize emanet eden de ATATÜRK’tü.

Türkülerle büyüdük, Cüneyt Arkın’ın filmleri vardı sonra, Kartal Tibet’inkiler. Her biri Türkün üstünlüğünü gösterirdi. “Türk” olmak bir ayrıcalıktı artık benim için.

Yıllar geçti. Kafama takılmaya başlayan sorularla boğuşmaya başladım. Türk kimdi? Türk hangi özelliklere sahiptir? Bir başka deyişli Türk kime denirDİ? Türkiye’de yaşayan, ben Türküm diyen herkes Türk müdür? Yoksa sadece ana-babası Türk olanlar mı bu özelliğe sahiptir?

Bir defa her vatandaşın Türk olduğunu kabul etmek mümkün değil, çünkü her insanımız kendini bu isimle isimlendirmek istemeyebilir. Ana babanın Türk olmasına gelince, o da pek akıllıca değil. İnsanlarda hayvanlar gibi ırk üstünlüğü olamaz. Yanı saf kan İngiliz yarış atı anne babadan saf kan tay olur, ama bu insanlar için söz konusu değildir. Çok iyi özelliklere sahip anne babadan fiziki , ahlaki özellikleri, bilgisi, görgüsü benzemeyen insanlar doğabilir.

İşin bir başka yönü de elbette ki ırkta insanların seçimi mümkün değildir. Bir başka deyimle hiçbir insana doğmadan önce hangi ırkı seçmek istiyorsun, diye sormuyorlar.

Bakın M.Kemal Atatürk bir vecizesinde:”Ne mutlu Türküm, diyeni “ diyor. O halde Türk doğulmakla birlikte bir insan kendini Türk hissediyorsa, ben Türküm diyorsa Türk’tür. Sadece bu sözü söylemekle Türk olunur mu? Sanmıyorum. Ben Türküm dedikten sonra bir Türkün özelliklerini de göstermek gerekir herhalde.

İşte konunun asıl can alıcı yerine geldik. Bir insanın hangi özellikleri onu Türk yapar? Misafirperver, yardım sever, büyüklerine saygılı, ilmi, alimi seven, dürüst, doğru sözlü … iyi de hangimizde bu özellikler var? Ya da kaçı var? Hem bu özellikler evrenseldir de. Yani her insan topluluğunda istenen davranışlardır.

Olmayan bu değerlerin yanı sıra olanları da söylemek gerekir. Gelenek ve göreneklerimizi terk etmedik mi, bir Avrupa hayranlığı peşine düşüp her şeyimizden vaz geçmedik mi, kendi dilimizi bir kenara atıp yabnın dilini göklere çıkarmadık mı ?

Gelin isterseniz işi biraz daha somutlaştıralım bu soruyu. Bana Türkün tüm özelliklerini bünyesinde toplayan biri gösterebilir misiniz? Hani bizi tüm dünyada temsil eden TARKAN mı bu örnek, yoksa en küçük hücrelerine kadar Avrupalılaşmış, kendi milletini hakir gören kopuk profesörlerimiz mi, (sözüm ona) sanatçılarımız mı? Garip politikalarıyla TÜRKİYE’yi, Türküm demekten korkulur bir ülke hale getiren politikacılarımız mı ?
“Ne mutlu Türküm diyene.” bir diyebilsek, ah bir diyebilsek mutlu olacağız ama …