0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
780
Okunma
Mart’ın karlı zamanlarında doğmuşum.
Hatta tamda on ikisinde,sabaha karşı
O gün kalabalıkmış hastahane,
Dopdoluymuş insanlarla.
Annem, mutluluktan ağlıyormuş adeta,
Sevinç gözyaşları döküyormuş usulca.
Dışarısı, karlı ve soğuk.
Abilerim üşürken bile gülüyorlarmış,
Çünkü, ben gelmişim.
Biricik annemin küçük tekne kazıntısı.
Artık büyüdüm,
Annemle iyi geçiniyoruz.
Hayat önümüze ne kadar engel koysada,
Ona karşı çıkmak için,
Hayata tutunuyoruz
Hiç ses çıkartmadan.
