Var olan biz insanoğlu insan kul, sahip olduğunu insanlığını fikrini merhametini imanını dikkate almaz satarsa geçici dünya malı karşılığında, sahip olacağı kendisine sahip çıkacak var olduğunu değerli olduğunu ne gösterecek, koruyan gözeten olmayacaktır. Allah c.c. yardımı ve izni ile imanı merhameti insan için zırhtır, en başta iman sonra kötülüğe haksızlığa zalime karşı, insanlığa mazluma daha güzel bir dünyanın inşası için merhameti, insanın yardımına koşturan saran sarmaya muhtaç olanı saran Hakka kul eden, hakka kul olmayarak insan kul olmayı ret eden insan ve insanlığı… Sahip olduklarımız doğruya adalete hakka yürümeye doğru bir hedefe götürmüyorsa, hiçbir şeye sahip değiliz(Gerçi hiçbir şeye sahip değiliz her şey Âlemlerin Rabbine ait, burada insana verilen değerler sahip olduğu bedenin içine yerleştirilmiş kalp-Gönül-iman merhamet akıl şuur fikirden bahs ediyorum sahip olmak adına yanlış anlaşılmasın) insan bekle gör ona göre davranma lüksüde olamaz, bir haksızlık varsa karşı çıkacak birilerinin karşı çıkmasını beklemeyecek. Eylem sahip olduklarımızın bizde neleri yapıp yapmadığımızı tetikleyen götüren bir mekanizma, Âlemlerin Rabbi Yüce Allah c.c.kulunu sınarken bu mekanizmayı nasıl kullanıp kullanmadığına bakıyor, o nedenle nasıl sonuç verecek kulun seçimiyle onu deniyor kulun üzerinde… Yoksa en kolayıdır bekle ve gör ondan sonra karar ver, bu olmaz insana yakışmaz… Âlemlerin Rabbi donattığı kulunu nasıl hareket ediyor, verdikleri ile beğendiği yöne mi hareket ediyor yoksa aksi yöne mi gidiyor görmek istiyor. Âlemlerin Rabbi, adildir adaletlidir, kulun kendi seçimiyle ona göre mükâfat ve cezasını verecektir. Âlemlerin Rabbi kulunu sever, defalarca aynı yönde imtihan eder, geri dönünce af eder giderse aksi yöne pişmanlıkla gelse yine af eder, kul hakkı hariç, muhakkak kulunun kazanmasını ister Yüce Allah c.c.

Sahip olduğun yoksa ne sahiplenirsin nede birisine sahip olmak korumak gözetmek için varırsın hatta var olursun, ne de varan saran olursun… Hayatın ömrün, insanlığın kul olmanın Âlemlerin Rabbine kul olmanın sınırı mutlaka vardır. Sınırları yıkanın bir sınırı da kalmaz onu uçuruma giderken durduran bir son sınır çizgisi de olmaz… Yıkanın yapıcısı olmaz, ağlatanın güldüreni olamaz varmayanın geleni olmaz sarmayanın bir saranı olmaz olmaz olmaz… Var olacak ki var etsin sende bir şeyler var olasın. Problemler çözülmek içindir, problemleri çözmek yerine problemler üretmek aşla olmamalıdır, çözülmeyecek problemi olanların problemleri çözülmeyecek o problem sorun içinde bocalayacak çırpınarak kalacaklarının işaretidir. Var edeni sahip olduklarına sahip çıkmadıktan sonra sana sahip çıkacak olan bir şeyleri insanı yardımı merhameti dermanı da boşuna bekleme vesselam. Selamlarımla.
Âşık Gülveren