70
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
5124
Okunma
Değerli Dostlar !
Bu siteye dahil olduğumda tanıştığım ilk insan olan ve o günden sonra da oldukça yakın bir zamana kadar dostluğumuzu devam ettirdiğimiz değerli şair- yazar Kemal Yavuz Paracıkoğlu’nun vefat haberini öğrenmiş olmanın üzüntüsü içerisindeyim.
9 Eylül Cumartesi Günü İstanbul’da vefat ettiğini öğrendiğim Kemal Yavuz Paracıkoğlunun cenazesi bugün memleketi olan Eskişehir’e götürülmek üzere yola çıkarılmış ben bu satırları yazarken.
Ne yazık ki son zamanlarda birbirimizle konuşmuyorduk. Selamı sabahı kesmiştik. Bunda hata kimdeydi, kusur kimdeydi bunları konuşmanın hiç bir anlamı yok. Maalesef bu fani dünyada sanki hiç ölmeyecekmişiz gibi birbirimizi kırıyor üzüyoruz. Sonra da işte böyle ben misal köpek gibi pişman oluyoruz.
Sevgili Kemal !
Gülen ve güldüren yazılarımın sevimli huysuz ihtiyarı Kamil Oğuz Mangırcıkoğlu ! ( Ona böyle derdim pek çok yazımda.)
Neden benden önce gittin be kardeşim. Neden Sami Emekli’nin (O da bana böyle derdi ) bükük olan boynunu iyice büktün?
Bir helallık bile alamadım senden.
Oysa sofrana oturmuşluğum, yemeğini yiyip çayını, suyunu içmişliğim vardı.
Çok üzgünüm...Hele hele de üvey annemin vefatını öğrendiğim bir günde aynı anda gelen gelen senin vefat haberin iyice perişan etti beni.
Ne diyeyim bilemiyorum. Keşke böyle olmasaydı gidişin.
Hakkını helal et kardeşim.
Allahın rahmeti üzerine olsun.
Edebiyat Defteri ailesi olarak hepimizin başı sağolsun
İnne lillah ve inne ileyhi raciun
RESİM : Solda ben. Ortada Kemal yavuz Paracıkoğlu, sağda Eyüp Yaşar Ovalı ( sitedeki adıyla kukurikuu )
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz