Eski Istanbul Bir Başkaydı
Eskiden İstanbul ’un çok sevdiğim bir sahili vardı. Sürekli gidip orada arkadaşlarla özlem giderir , münâkaşâ ederdik.
Ozamanlar istanbulun havâsı bir bâşka tabi insanı içine çeken bir havası vardı.
Dedim ya İstanbul diye
Eski İstanbul Diyoruz şimdi.
Yaşanmışlıkları sokakta
Eski den İstanbul ’ un bir treni vardı , her saat başı bir çan çalardı .
İstanbul’un çocukları sokaklarda bazen sessizce çan sesini dinlerlerdi.
Uzun , ince dar yolları bitmeyen vedâları ,son bulmayan hasretleri ,gözyaşları ve sonu gelmeyen özlemleri...

İstanbul ’un kalabalık Şehri......
Bitmeyen Dertleri ....
Tükenmeyen ümitleri.....
Geçmeyen hisleri...

Evdeki vefâlı anaları
Sokaktaki çocukların sesleri
Guzel bogaz Manzarasi
Silinmeyen anıları

İstanbul diyip dururum ,hep istanbul ya işte istanbul ’un eskiden çok sevdiğim bir Emin önü Sahili vardı . Yalnız insanlar her sabah sahile gelip kuşlarla berarber kahvaltı ederlerdi.Eski İstanbul Öyle bir yerdi ’ki yalnız insanlara arkadaşlık ederdi.

Sinem Güçlü