SENA PİKNİKTE
Sena, annesi, babası, ve ağabeyi Mehmet mutlu bir şekilde yaşardı. Yoğun geçen her hafta sonu pikniğe giderlerdi.
Doğayla baş başa huzurlu saatler geçirirlerdi. Böyle haftanın yoğunluğunu atarlar, yeni bir haftaya dinlenmiş olarak başlarlardı.
Sena yine bir hafta sonu mutlu bir şekilde uyandı. Ağabeyi Mehmet’i , annesini ve babasını yanaklarında öperek uyandırdı.
İyi bir kahvaltı yaparak güzel bir hafta sonuna başladılar. Kahvaltı sonrası piknik hazırlıkları başladı.
Sena salıncak kurmak için ip aldı. Annesi yiyecekleri, içecekleri, tabakları, bardakları; babası ise arabayı hazırladı. Mehmet is annesine yardım etti.
Artık pikniğe gitme zamanı gelmişti. Her şey hazırdı. Arabaya bindiler, ormanın yolunu tuttular. Emniyet kemerlerini takmayı unutmadılar.
Sena çiçeklerin arasından bir kaplumbağa görünce çok şaşırdı. Onu ağabeyi Mehmet’e de gösterdi.
Bir de ne görsünler! Piknik alanı çöpler içinde. Gözlerine inanamadılar. Bu görüntü onları çok üzdü.
Hemen çöpleri toplamaya başladılar. Topladıkları çöpleri yanlarında getirdikleri poşetlere doldurdular. Etraftaki çöpleri topladılar.
Sena;
-Yaşasın, her taraf tertemiz oldu! diye sevincini belirtti. Birlikte arabadaki eşyaları indirdiler. Anneleri yemek yiyecekleri masayı hazırladı. Babaları salıncağı kurdu.
Sena’nın ve ailesinin keyfine diyecek yoktu. Yemyeşil ağaçların, otların ve rengarek çiçekler arasında yürekleri huzur dolmuştu.
Mehmet Sena’yı salıncakta daldan dala sallıyordu. Annesi ile babası yiyecekleri hazırlıyorlardı.
Sena bu mutlu günün bitmesini hiç istemiyordu. Artık sıra yemek yemeye gelmişti. Oturdular, büyük bir iştahla yemeklerini yediler.
Akşam olmak üzereydi. Sena’nın ve ailesinin pikniği sona ermişti. Yavaş yavaş eşyaları toplamaya başladılar. Ayrılırken piknik alanını temizlemeyi unutmadılar.
İSMAİL MALATYA