Yılını bilmiyorum.
Mekan da belleğimde değil.
Ama "gün" öyle mi?
Yıllar öncesi tam bugün yani 9 Ağustos.
Masum diyebileceğim "çocukluk" aşkımın ya da "ilk sevgilimin" evlendiği gündür bu tarih.
Aradan ne kadar zaman geçti,onu da bilmiyorum ama yakın zamanda bir "selamını" aldım.
Mutsuzmuş!
"Hayatı sana fatura etmem /edemem" diye söze başladı.Lakin hayat bana,beklediğim gibi mutlulukları sunmadı diye devam etti.
"Birlikte büyüyebilirdik ama olmadı "diye de ekledi.
İnsanın içini bir hüzün kaplıyor tabi.
Üstelik bir şeye karşılık da değil,sadece ayağımızın altından kayan-giden yıllara hayıflanırcasına...
.......................
Çocuktum.
Köy çocuğu olduğum için yazın tarlada çalışmak ve hayvan gütmek rutin işlerimizdendi.Bir tür çobanlık idi yaptığım...
Çobanlık olur da K.Kamu’nun şiiri olan "Bingöl Çobanlarına"sız olur mu hiç!
Bu şiir eski püskü kağıtlara yazdığımız şekliyle cebimizde ya da çıkınımızda olur,tam meraya vardığımızda da çıkarıp,okurduk.
Çoğu mısraları bundan olsa gerek hafızamdadır.
Hele hele şu satırlar:
"Şu karşıki bayırda verdim kuzuya kurda,
’Suna’mın başka köye gelin gittiği akşam."
Evet.
Adı Suna değildi tabi o "kızın".
Ama hayatım biraz da bu satırlara benzedi.
Ondan dolayı sevgileri,ötelememek/ ertelememek ve mutlaka konuşmak gerek demeliyim.
Ve şair Behçet Necatigil’in ta 1955’lerde yazdığı "Sevgilerde" şiirini yeniden yeniden okumak da şart gibi.
Ki şu satırlarda hep kulağımıza küpe olmalı.
"Sevgileri yarınlara bıraktınız!" dememek için de "dar vakitlerde de olsa bir sevgiyi söylemek" en güzeli.
Tabi onu söyleyecek cesarete sahip olmak bir başka güzellik.
Benim yaptığım bir tür içsel yolculuk ve de yüzleşme!
Bir gün aktris Shirley MacLaine’nin "Dışarıda Hiçbir Şey Var" adlı kitabını okuma şansınız olursa,kitabın, "İçsel yolculuk,insanın yapacağı en önemli yolculuktur."diye başladığını ama ilerideki sayfalarda yazarın bunu,İrlandalı şair Yeats ’e gönderme yaparak daha "derin" anlattığını görebiliriz:
-İçsel yolculuk,insanın yapacağı en önemli yolculuk değil,tek yolculuktur.