Bir at varmış ünü dillere destan
Kral elçiler yollamış atın sahibine
Atı satın almak için
Elçiler eli boş yüzü kara dönmüş krala
Derken kaybolmuş at bir gün
Köylüler bunak adam demiş bilge adama
Keşke satsaydın atı krala
Şimdi ne atın var ne de paran
Karar vermeyin hemen demiş ihtiyar
İhtiyara kızıp çekip gitmişler köylüler
Dönmüş on beş gün sonra at
Kendisiyle getirtirmiş on iki vahşi at
Haklı çıktın demiş yene köylüler ihtiyara
Derken ihtiyarın oğlu binmiş atlara
Kırmış ayağını düşmüş atan
Çağırmış o ara bütün gençleri kral savaşa
İhtiyarın oğlu alınmamış askere kırık ayağıyla
Senin oğlun yatacak evde
Bizimkiler ölecek dediler askerde
Sen kazandın dedi ihtiyara yene köylüler
Seslenmiş köylülere ihtiyar
Demiş sonu ne olur Allah bilir
Savunmasız köye o ara saldırmış düşman
Öldürmüşler ihtiyarın oğlunu o an
Kurtulmuşlar askerde olan

İrfan GÖRGÜN