Kararımı veririm yola çıkarım, kararım olumlu ise varır gönülleri sararım. Kararım bazen aklımla çelişkiye düşer bazen, kararımı es geçerim, gönlüme hislerime duygularımın kapısını açar onların rüzgarına kapılır, yoluma devam eder gönülleri sararım.

Sarmak bildiğimiz sarma gibi olmasa da, yanında olmak ağlarken güldürmek, yarasına merhem olmak sarmak, yalnızlığını yıkmak gülümsemesine çalışmaktır. Saadeti ararım, gönüllerin kapısını çalar içine girer beraber ararız. İşte birlik olunca dünyalık hevesleri çöpe atarız ,yarınları mutlu etmenin peşine düşeriz, işte budur sarmak sarılmak var olmak, var edenin yolunda var edilenlerle yorulmak, dünyanın mutluluğu için çalışmak, ahiretimizi beraberce kazanmak. Bir niyet ile çıkarsın yola binlerce sevap kazanırsın, yersin bol bol kebap, açılır gönüle rehber olan kitap, kalmazsın yolda bitap…İyi niyetin güzelliği budur, bunu en iyi bilende niyeti güzel olan kuldur.

Gönlümde elinde gülüm, dağıtırım gönüllere, bilirim vermezsem elimde kuruyacak, ölüm gelince güllerim ben gidince beni karşılamayacak, bende gül gibi kokmayacağım. Gülmeyen gönlün hali bilirim haraptır, kapıları kapalıdır, Mevla gülmek güldürmek için vermiştir gül der gülerim güldürürüm.
Ne güzel kuldur, yolda kalana varana düşeni tutana kaldırana ulaşan olmak gerekir, insanlığımız ancak böyle çıkar meydana, varırız gönül denizde bizi bekleyen aşkla gülümseyene gülümseten sultana, yoksa gerisi boştur , çareye çaresizlik umuda umutsuzluk, çırpınmak feryat ede ede gebermektir vesselam.

Aşık Gülveren