Yazar Orhan Pamuk’un İsviçre’de bir dergiye söylediği söz üzerine bir ilçe kaymakamının resmi yazı çıkarıp "Orhan Pamuk’a ait kitap bulunup imha edilmeli" dediğini basında okuyunca önce irkildim, sonra düşünmeye başladım.
Orhan Pamuk’u sevmek, kitaplarını okumak zorunda değil. Ancak demokrasi odur ki, şiddeti övüp meşrulaştırmadığı sürece "en aykırı düşünceler"e de tahammül edebilmektir.
Hatta bu düşünceler canınızı sıksa bile... Ve belki de gelişmenin göstergesi de budur.
1997’te Alman Cumhurbaşkanı Roman Herzog, şair H.Heine’nin 200. doğum yıldönümü törenlerine şeref konuğu olarak katılmış, Alman yazarlara da "Almanya’nın can sıkıcı düşüncelere ihtiyacı var" demişti.
H.Heine, 1797-1856 arasında yaşamıştır. Kitap yakılmasına karşı çıkmış, gerekçesini de çok açık bir biçimde açıklamıştır:
-Kitaplar yakılmaya başlanırsa sıra insanlara da gelir.
Bu sözü hem kütüphanelerimizin girişine hem de okul koridorlarına asmanın zamanı. Bir genelge yeter. Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığının böyle bir genelge yayınlamasını diliyorum.



Not :Bu yazım 25/04/2005 günü Sabah’ta yayımlanmıştır.