Șimdi bir kapı aralandı ve içeriye buyur ettik onbir ayın sultanı Ramazanı. Ne kadar özlem yüklenmisiz ve birazda günahlarımızında mahcuplu ile gözyaşlarımıza eşlik etti sema. Sağanak sağanak döktü özlemini.Yağan yağmur ve Ramazanın şerefiyle yıkadı kirlenen kalbimizi kirden, kinden, kibirden. Ramazanın gelişiyle, bir huzur dolar evlere,bir coşku, bir sıcaklık dokunur kalplerimize. Sebebini bilmediğimiz tebessümler sarar etrafımızı.kardesligi, paylaşmanın içinde ki bereketin eşsiz lezzetini tatdırır her gelişiyle. Şeref verir sofralarımıza. Sahur ile aydınlanır fecir.Sabrıda getirir beraberinde. Dayanmanın güzelliğini hissettirir insana.Susuzlugu açlığı değilde, sahip olduklarımızın şükrünü öğretir en çok. Aslında sahip olduklarımızın da bizim olmadığını bize emanet olduğunu aksettirir. Öyle olmasaydı şayet önümüzdeydi sofra, ellerimizi, ağzımı sevdadan başka bağlayan ne bir ip vardı ne de zincir. Ama Yaradan izin vermediği sürece dokunamazdik onun olana. Aciziyetimizin farkına vardığımız, sadece oruca tutunmakla değilde Ramazanın rahmetine tutunduğumuz bir Ramazan olması duası ile…