Sorunlardan arınmaktansa sorunlar yumağına katılıp oradan oraya yuvarlanmayı kabullenir olmuşuz. Eleştiri yapmayı hak kabul ederiz eleştirilmeyi ise hep redderiz..
Gerçek yaşamın dilini çözmek bu kadar kolay olmasına rağmen nedense hayalcilikten kurtulamayız. Gerçeği reddedip hayalciliğe koşar adım giderken kendimizi ne çok aldatmaktayızdır.. Hayatı yaşarken her adımın hesabını nasıl yaparız, planlarız ve plana sadık kalmaya çalışırız? Anlaşılması o kadar da zor olmayan bir süreci görmezden gelmek akıl kârı değildir. Kadın-erkek ya da yaratılmış her ne varsa sorumluluk bilincinin idrakında olmalıdır.
Sorumluluktan kaçınanlar fuzuli bir yaşam tarzını benimseyerek kendi gerçeklerine sırtlarını dönerler. Kendileri gibi düşünüp yaşamayanları ötekileştirmek için verdikleri mücadele ise cabası!
Oysa ötekileştirmek için harcanan çabayı anlaşabilirliğe vurmuş olsalar o fuzuli hayal alemlerinden arınacak, esas olana ulaşacaklardır. Gerçekler ışığında önyargılarından arınan insan iç huzura da kavuşmuş olacaktır.
Yaratılış gayesini anlaşılır kılmak için bencillikten uzak bir "BİZ" duygusuna kendini bırakmak da izlenilecek bir diğer yoldur.
Yaşamak bir başına, sessiz sedasız, toplumdan ve maneviyattan uzak, paylaşımsız bir hayatı asık suratla izlemek değildir. Yaşamak; inanmak, güvenmek, samimiyet, saygı, hoşgörü, yardımlaşmak, paylaşmak ve sevmek eylemlerini birbirinden ayırmaksızın kendini akışa bırakmaktır. Yaşamak; var olmuş her şeyi sırf bu sebeple, koşulsuzca benimseyebilmektir.Sevmek ve sevebilmeyi anlamaktır yaşamak.. Kaçmadığın sorunların bir parçası olabilmektir yaşamak.
Paha biçmeden, gerçek değeri tümden gerçeği görebildiğin o an; sevebildiğin an.. Güleceksin. Tebessümlerin kahkahalara vardığı o yerde kendinle perdesiz, yüzleşeceksin. En karanlık anlarda bile, vazgeçmeyeceksin.. İşte yaşamak maceramız ve bu koca maceraya benden bir gece görüşü..

Sevgiyle yaşamak her şeye rağmen.
bir umut bir dilek oda neden olmasın..

Kalemimin dili..

Mehmet DEMİR.