Sevgili comaat. İlkin günün anlam ve önemi için bir iki zırvalamadan evvel Darwin için (Darwin’in selameti üzerinize olsun) bir dakikalık saygı duruşuna davet ediyorum sizleri.

Efendim yer: Kozmos, Saat: Şu an, konumuz: Tanrı. Yine, yeniden ve ısrarla…

İçinde, insani özellikler barındıran bir tanrıya inanmıyorum. Yani insan gibi ceza veren, ödüllendiren, öfkelenen, küfürler yağdıran, hatta özel kalem müdürünün özel hayatına bile karışan bir tanrı anlayışı. Yani ilahi değil ama tamamen dünyevi, dünya zihninin bir ürünü olduğu her halinden belli olan bir tanrı anlayışı. Bunun yerine doğa yasalarına inanabilirim. Mesela Doğal seçilime, yerçekimine, gök gürlemelerine (tanrının öfkesi olduğuna az inanılmadı), kuantum fiziğine, şiire, Ömer Hayyam’a, Kızılderililere... Çektiğim duygusal acılara bakarak bir ruhu da kabul edemem ama bunun yerine kimyasal tepkimelere inanabilirim. Canlılığın cansızlıktan evrildiğine inanabilirim. Misal Abiyogenez, tanrının ilk on emrinden çok daha gerçekçidir benim için.

Biliyorum biliyorum. Ama onu göremiyor olmam, onu reddetmeme bir sebep değil. Şahsen ben bakterileri de göremiyorum ama beni hasta ettiklerinden belli var oldukları. Üstelik bu kadarla da sınırlı değil. Ben ayriyeten rüzgârı tenimle, acıyı hislerimle, düşünceyi de beynimle görebiliyorum. Bakmasını bilene her şey görünürdür zaten. Dedim ya, onu görüp görmemek önemli bir kriter değildir benim için, eğer bunu yeterince umursuyorsanız. Yani gözümün görmediğini de her halükarda kabul edebilirim, yeter ki bir yerlerden göz kırpmayı ihmal etmesin. Tabi burada bana da çok iş düşüyor. Ben de onu algılayacak kadar bilgi sahibi olmalıyım, onu görebilmek için. Sahiden! Bilginin olduğu bir evrende tanrıya neden ihtiyacımız olsun ki?

Sözlerime, amcam/dayım kadar çok sevdiğim, yine bizim gibi Sapiens türünün zeki bir üyesi olan saygıdeğer gökbilimci Carl Sagan’ın (tanrının laneti üzerine olsun) güzel bir tespitiyle son vermek istiyorum. Aynen şöyle tanımlıyor olayı: "Tanrı, sadece ve sadece kâinata hükmetmeden fiziksel kanunlar dizisiyse, o halde kesinlikle böyle bir tanrı vardır. Bu tanrı duygusal yönden tatmin edici değildir. Yerçekimi kanununa dua etmenin pek anlamlı olduğu söylenemez."

Phoolan Fecir