Hep bu dünyaya bir şeyler bırakma derdindeyiz...haklıyız bir bakıma, gerekçemiz sağlam yerden; zira şu üç şeyi yapan kârdadır denmiyor mu? 1- zengin isen insanların faydalanabileceği okul, hastane, cami, çeşme,
2- Yok değil isen hayırlı bir evlat
3- O da yok ise yine insanların faydalanabileceği bir eser.( kitap vb)
İşte burdan yola çıkmışız zengin hayallerimiz var ama zengin değiliz olsun diyoruz gönlümüz zengin olsun...bu duruma bakılırsa okul cami ve hastane ihtimali yattı.
Evlada gözümüz kayıyor bir ara;
- yok diyoruz bundan bir şey çıkmaz. Umudu daha doğmadan yolcu ediyoruz umutsuzluğa.
Sonra sım sıkı sarılıyoruz bari hiç olmazsa kelamdan kaleme yol eyleyelim kurtarırız belki kaybolan umudu.Biz yakalayamasak da kimbilir bir gün; bir yerlerinden tutan olur da belki bir fatiha okunur ardından...tüm bu hesapları yaparken buluyoruz kendimizi bir anda çünkü o kadar kaybolmuşuz ki bu meşgale ile kendimizden geçmişiz adeta...
Yalnız hesap etmediğimiz bir nokta kalmış..
Gerçek dönüş gerçekleşmeden gerçekleştirdiğimiz her şey burada kalmış, orada dımdızlak ortadayız .
Sormuyorlar ki ne bıraktın orada diye
Varsa yoksa "Ne getirdin?"
Biraz popülarite, bir kaç fırça darbesi, ha biraz da kendi keline merhem olmayan bir düzine boş kelam....diyecek halimiz yok ya....
Boynumuz bükük çaresiz...cep delik cepken delik bile diyemiyoruz çünkü ne cep var, ne de cepken...
Allah aşkına sahi ne götürüyoruz biz oraya?!!!
Ya da şöyle mi sormalıyım:
Ne götürmeliyiz?
Ceset burda kaldığına göre ruhla gidecek şey ne?
Fikri olan söylesin, yarın çok geç olabilir?
Ülkü Kara
Bursa ( kendime serzenişler)