Günlük dilde çokça kullandığımız kavramlardan biri de "özgürlüktür" ya da "hürriyet" de diyebiliriz buna.
İnsana/canlılara ait olarak hak ve özgürlükleri çoğaltabiliriz tabi ki.Ancak benim açımdan "özgürlüğü" değerli kılan şey "sorumluluktur".
Sorumlulukla beslenmeyen /desteklenmeyen bir "özgürlük" anlayışı olsa olsa "savrukluktur" diyebiliriz.
İkisinin dengede olması ise tadından yenmez!
Bunu başarabilenler,gerçekten "özgür "olanlardır,"savrukluk" başka bir değerlendirmeyi hak eder bu durumda.
İngiliz düşünür Lord Acton,iyi bir Katolikti yani dindardı ama "Papalık Kurumunun" politikalarını da (dinciliği) sürekli eleştiyordu ömrü nihayete erdiği 1902 ’ye kadar.Bunu günümüzde en başarılı şekilde yapan da Tunus’taki "Nahda" -yenileşme,reform-hareketinin lideri Raşid Gannuşi’dir.
Dini ve siyasi faaliyetleri ayırmak istediklerini kaydeden Gannuşi, bunun din için de iyi olacağını söyledi: “Bu siyasetçiler için iyi olacak, çünkü artık çıkarları için dini manipüle etmekle suçlanmayacaklar. Din için de iyi olacak çünkü artık siyasetin esiri olmayacak.”(Mayıs -2016)
Burada da hem dinin,hem de siyasetin "özgürleşmesine" vurgu yapıldığı kesin bence.
Ve Lord Acton’ın özgürlük anlayışı:
-Özgürlük bir politik amacın vasıtası değildir. En değerli politik amacın ta kendisidir.