BU GÖNÜL SANA HASRETTİR
Eli boş gidilmez gidilen yere rabbim!
Boş gelmedim, ben suç getirdim
dağlar taşımazken o ağır yükü
iki kat sırtımda pek güç getirdim(1)
Büyük zatlardan Ebu Osman Hazretlerinin üzerine, bir sokaktan geçerken kül dökerler. O muhterem insan, atından yere inip, üzerindeki külleri silkeleyerek temizlemeye çalışır. Az sonra temiz bir yere çekilip şükreder, secdeye kapanır. Başına birikenler kendisine sorar: -Üzerinize kül dökenlere niçin kızmadınız? O, müsterih bir gönülle cevap verir: -Ateşe müstehak olan kimse, kül ile kurtulursa, kurtaranlara kızar mı, yoksa hürmet mi eder? Orasını Allah bilir...(2)
"Allahu Teâlâ kullarına, annenin çocuğuna şefkatinden daha merhametlidir" diye buyuruyor efendimiz (s.a.v)(3) Ya rabbi sana teşekkür ediyoruz. O kadar günahımıza rağmen bizi kovmuyor, geri çevirmiyor ve yeter artık kulum demiyorsun. Bizi seviyorsun. Sevdiğin için kâinatın en mükemmel kulu olarak bizi yarattın. Bize insan olma şerefini lütfettin. Oysa taş da olabilirdik, cansız varlık da olabilirdik. Bizi affet ya rabbi… Bizler günahkârız. Bizi sensiz bırakma. Ahirette sana kavuşanlardan eyle… Sana kavuşamadıktan sonra neyleyeyim dünya –ahiret hayatını…

"Bittim" Diyene, "Yettim Kulum" Diyen Bir RABBİMİZ Var..!
Şükürler olsun...

KAYNAK
(1) www.alimsenturk.com.tr/yeni/kitap-ozetleri/sitem/pdf
(2) güftesi tahirü’l mevlevi’ye, bestesi kani karaca’ya ait hicaz makamında, düyek usulünde ilahi. - eksisozluk.com/eli-bos-gidilmez-gidilen-yere--2327358
(3) Buhari- forum.memurlar.net/konu/1359962/