Yine bir gece vakti
Aynı otobüsün farklı yolcularıydık
Durakların altında yorulmuş bedenimiz
Bekliyorduk sessizce
Yolların karanlığında
Geceyi aydınlatan ışıkların ardında
Başladı yolculuğumuz
Sen o yana
Ben bu yana
Sallandık durduk
Ben o kadar yalnız
Sen o kadar kalabalık
Ellerimi sıkıca tuttuğum demirlerde
Yavaş yavaş dökülüyordu yolcular
Yolların yolsuzların ardından
Hava iyice karardı
Az kaldı yolumuz
Uzaktan izliyorum seni
Gözlerinden kaçıyorum
Bırakma üstümde gölgeni
Az kaldı yolumuz
Vakit de epey geç oldu
Hala kuru dudaklarım
Islatacak sözcükleri bekleyen
Gelişinden, gidişinden
Az kaldı yolumuz
Güzel günler bekliyor bizi
Evlerde şenlikleri bayram sevinci gibi
Az kaldı yolumuz
Yolların görünen ışığı gibiydi kaderimiz
Az kaldı yolumuz
Zamanı durduran bir güç vardı elimizde
Az kaldı yolumuz
Gidiyoruz yol gittikçe.