BARIŞI YAKALAMAK

(Başkalarına karşı zafer kazanan kuvvetlidir,kendi nefsine karşı zafer kazanan ise kudretlidir.)
Yanan bir mum’un sigara dumanını emerek yok ettiği varsayımı ne derece doğru bilmiyorum. Ama söylenen bir sözün yanlışı varsa da yalanı yoktur düşüncesinden yola çıkar, kapalı mekanlarda sigara içerken bir mum yakarım. Fitil yanarken mumun eriyerek şekil değiştirişini izlerim.Kainatta var olan bir şey yok olmaz cümlesini anımsarım. Bu yok olmama duygusu bana garip bir mutluluk verir. Sevinirim. Çünkü yok olduğunu sandığım sevmek eylemi de mumun eriyikleri gibi sadece şekil değiştirmiş yok olmamış oluyordu. O halde mumun eriyiklerine nasıl yeniden şekil verebiliyorsak, sevginin de kırpıntılarını toplayarak yeniden güçlü sevgiler oluşturabilirdik.

Ruhu koydum gönlüme
Biraz his ve düşünce
Serpiştirdim üzerine
Biraz da sadakat hoş görü
Karıştırdım iyice
Baktım ki
Sevgi mayalanmış içime

Yaşamın her halkasında güçlü lehimler var… Açamayız.Bugün de yarın da geçmişten kaçamayız.O halde ne mutlu dün kaçırdıklarını yarınlarda yakalama çabasında olabilene… Güzel benim hakkım ve de yakalayacağım diyerek, kalbin kınına kalleşlik takmadan, yılan deliğine çomak sokmadan yol alabilene…Sınırlarını aşmadan, insanlıktan uzaklaşmadan yaşam arazisini sulayabilene…
Zamana ayarlı beden aracımızı onurun şerefin desteğiyle cant üzerinde sürümeden yürütmeğe çalışırken, cambazlara parmak ısırtacak manevralar yaparız.Bu manevralarla engelleri aşarken de ,bedeli aptalları sırtında taşımak olsa da akıllı olmaya, kendi halatımızı sağlamlaştırarak başkalarının ipine tutunmadan ilerleyebilme ayrıcalığını yakalamaya çabalarız.
Bu çabalarımız sürecinde, içimizde yankılarında çarptığı kayaları parçalayacak öfke çığlıklarının bastırılmış sessizliği olsa da, her gün bir başka çemberi kırsa da, kötülüğün eline verip orağı alansız savaşlarda biçtirmemeliyiz insanlığı.İki mağlubu olan nefret oyununun galibi olmadığını görebilmeli ve bir gün bir yerlerde durup ardımıza baktığımızda ardımızda bulabileceğimiz güzel bir şeyler bırakabilmeliyiz.
Kaybetmemeye çalışmak kazanmanın ilk adımı…Nefretin acı hüzün veren girdaplarına kapılmadan sevgi simidine sarılarak yaşam okyanusunda huzur ve mutluluğa doğru yüzebilmeliyiz.
Tüm yollar kendi aklımızdan ve kendi yüreğimizden kapı açıyor.O kapının içindeki ışığın aydınlığına göre yol alıyor. Biz de eriyen yürek mumlarımıza yeni fitiller yerleştirerek yaşama sunabilir, ışıklarımızla geniş sevgi halkaları oluşturabiliriz.

Kendimle küsmedim ki
Barış nedir bileyim
Barış olmayan yerde
Bırakın da öleyim

Parolasıyla yaşama el uzatarak güzellikleri yaşama hakkını da elde edebiliriz.